ву́сна-паэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́сна-паэты́чны |
ву́сна-паэты́чная |
ву́сна-паэты́чнае |
ву́сна-паэты́чныя |
| Р. |
ву́сна-паэты́чнага |
ву́сна-паэты́чнай
ву́сна-паэты́чнае |
ву́сна-паэты́чнага |
ву́сна-паэты́чных |
| Д. |
ву́сна-паэты́чнаму |
ву́сна-паэты́чнай |
ву́сна-паэты́чнаму |
ву́сна-паэты́чным |
| В. |
ву́сна-паэты́чны (неадуш.)
ву́сна-паэты́чнага (адуш.) |
ву́сна-паэты́чную |
ву́сна-паэты́чнае |
ву́сна-паэты́чныя (неадуш.)
ву́сна-паэты́чных (адуш.) |
| Т. |
ву́сна-паэты́чным |
ву́сна-паэты́чнай
ву́сна-паэты́чнаю |
ву́сна-паэты́чным |
ву́сна-паэты́чнымі |
| М. |
ву́сна-паэты́чным |
ву́сна-паэты́чнай |
ву́сна-паэты́чным |
ву́сна-паэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ву́сна-размо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́сна-размо́ўны |
ву́сна-размо́ўная |
ву́сна-размо́ўнае |
ву́сна-размо́ўныя |
| Р. |
ву́сна-размо́ўнага |
ву́сна-размо́ўнай
ву́сна-размо́ўнае |
ву́сна-размо́ўнага |
ву́сна-размо́ўных |
| Д. |
ву́сна-размо́ўнаму |
ву́сна-размо́ўнай |
ву́сна-размо́ўнаму |
ву́сна-размо́ўным |
| В. |
ву́сна-размо́ўны (неадуш.)
ву́сна-размо́ўнага (адуш.) |
ву́сна-размо́ўную |
ву́сна-размо́ўнае |
ву́сна-размо́ўныя (неадуш.)
ву́сна-размо́ўных (адуш.) |
| Т. |
ву́сна-размо́ўным |
ву́сна-размо́ўнай
ву́сна-размо́ўнаю |
ву́сна-размо́ўным |
ву́сна-размо́ўнымі |
| М. |
ву́сна-размо́ўным |
ву́сна-размо́ўнай |
ву́сна-размо́ўным |
ву́сна-размо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ву́сніна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ву́сніна |
ву́сніны |
| Р. |
ву́сніны |
ву́снін |
| Д. |
ву́сніне |
ву́снінам |
| В. |
ву́сніну |
ву́сніны |
| Т. |
ву́снінай
ву́снінаю |
ву́снінамі |
| М. |
ву́сніне |
ву́снінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ву́сны
‘які вымаўляецца’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́сны |
ву́сная |
ву́снае |
ву́сныя |
| Р. |
ву́снага |
ву́снай
ву́снае |
ву́снага |
ву́сных |
| Д. |
ву́снаму |
ву́снай |
ву́снаму |
ву́сным |
| В. |
ву́сны (неадуш.)
ву́снага (адуш.) |
ву́сную |
ву́снае |
ву́сныя (неадуш.)
ву́сных (адуш.) |
| Т. |
ву́сным |
ву́снай
ву́снаю |
ву́сным |
ву́снымі |
| М. |
ву́сным |
ву́снай |
ву́сным |
ву́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
ву́сны
‘губы, рот’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
ву́сны |
| Р. |
ву́снаў |
| Д. |
ву́снам |
| В. |
ву́сны |
| Т. |
ву́снамі |
| М. |
ву́снах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ву́ссе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ву́ссе |
| Р. |
ву́сся |
| Д. |
ву́ссю |
| В. |
ву́ссе |
| Т. |
ву́ссем |
| М. |
ву́ссі |
Крыніцы:
piskunou2012.
ву́стрыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ву́стрыца |
ву́стрыцы |
| Р. |
ву́стрыцы |
ву́стрыц |
| Д. |
ву́стрыцы |
ву́стрыцам |
| В. |
ву́стрыцу |
ву́стрыц |
| Т. |
ву́стрыцай
ву́стрыцаю |
ву́стрыцамі |
| М. |
ву́стрыцы |
ву́стрыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вустрыцаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вустрыцаво́д |
вустрыцаво́ды |
| Р. |
вустрыцаво́да |
вустрыцаво́даў |
| Д. |
вустрыцаво́ду |
вустрыцаво́дам |
| В. |
вустрыцаво́да |
вустрыцаво́даў |
| Т. |
вустрыцаво́дам |
вустрыцаво́дамі |
| М. |
вустрыцаво́дзе |
вустрыцаво́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
вустрыцаво́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вустрыцаво́дства |
| Р. |
вустрыцаво́дства |
| Д. |
вустрыцаво́дству |
| В. |
вустрыцаво́дства |
| Т. |
вустрыцаво́дствам |
| М. |
вустрыцаво́дстве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.