шамята́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шамячу́ся |
шаме́чамся |
2-я ас. |
шаме́чашся |
шаме́чацеся |
3-я ас. |
шаме́чацца |
шаме́чуцца |
Прошлы час |
м. |
шамята́ўся |
шамята́ліся |
ж. |
шамята́лася |
н. |
шамята́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
шамячы́ся |
шамячы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шаме́чучыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
шамята́ць
‘шамацець, шоргаць, шастаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шамячу́ |
шаме́чам |
2-я ас. |
шаме́чаш |
шаме́чаце |
3-я ас. |
шаме́ча |
шаме́чуць |
Прошлы час |
м. |
шамята́ў |
шамята́лі |
ж. |
шамята́ла |
н. |
шамята́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шамячы́ |
шамячы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шаме́чучы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шамято́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шамято́ўка |
Р. |
Шамято́ўкі |
Д. |
Шамято́ўцы |
В. |
Шамято́ўку |
Т. |
Шамято́ўкай Шамято́ўкаю |
М. |
Шамято́ўцы |
шанава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шанава́льнік |
шанава́льнікі |
Р. |
шанава́льніка |
шанава́льнікаў |
Д. |
шанава́льніку |
шанава́льнікам |
В. |
шанава́льніка |
шанава́льнікаў |
Т. |
шанава́льнікам |
шанава́льнікамі |
М. |
шанава́льніку |
шанава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
шанава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шанава́льніца |
шанава́льніцы |
Р. |
шанава́льніцы |
шанава́льніц |
Д. |
шанава́льніцы |
шанава́льніцам |
В. |
шанава́льніцу |
шанава́льніц |
Т. |
шанава́льніцай шанава́льніцаю |
шанава́льніцамі |
М. |
шанава́льніцы |
шанава́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
шанава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шанава́нне |
Р. |
шанава́ння |
Д. |
шанава́нню |
В. |
шанава́нне |
Т. |
шанава́ннем |
М. |
шанава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.