вы́практыкаваць
‘натрэніраваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́практыкую |
вы́практыкуем |
| 2-я ас. |
вы́практыкуеш |
вы́практыкуеце |
| 3-я ас. |
вы́практыкуе |
вы́практыкуюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́практыкаваў |
вы́практыкавалі |
| ж. |
вы́практыкавала |
| н. |
вы́практыкавала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́практыкуй |
вы́практыкуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́практыкаваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́праменены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́праменены |
вы́прамененая |
вы́прамененае |
вы́прамененыя |
| Р. |
вы́прамененага |
вы́прамененай вы́прамененае |
вы́прамененага |
вы́прамененых |
| Д. |
вы́прамененаму |
вы́прамененай |
вы́прамененаму |
вы́прамененым |
| В. |
вы́праменены (неадуш.) вы́прамененага (адуш.) |
вы́прамененую |
вы́прамененае |
вы́прамененыя (неадуш.) вы́прамененых (адуш.) |
| Т. |
вы́прамененым |
вы́прамененай вы́прамененаю |
вы́прамененым |
вы́прамененымі |
| М. |
вы́прамененым |
вы́прамененай |
вы́прамененым |
вы́прамененых |
Кароткая форма: вы́праменена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́праменіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́праменіцца |
вы́праменяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́праменіўся |
вы́праменіліся |
| ж. |
вы́праменілася |
| н. |
вы́праменілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́праменіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́праменіць |
вы́праменяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́праменіў |
вы́праменілі |
| ж. |
вы́праменіла |
| н. |
вы́праменіла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпраме́ньваемы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выпраме́ньваемы |
выпраме́ньваемая |
выпраме́ньваемае |
выпраме́ньваемыя |
| Р. |
выпраме́ньваемага |
выпраме́ньваемай выпраме́ньваемае |
выпраме́ньваемага |
выпраме́ньваемых |
| Д. |
выпраме́ньваемаму |
выпраме́ньваемай |
выпраме́ньваемаму |
выпраме́ньваемым |
| В. |
выпраме́ньваемы выпраме́ньваемага |
выпраме́ньваемую |
выпраме́ньваемае |
выпраме́ньваемыя |
| Т. |
выпраме́ньваемым |
выпраме́ньваемай выпраме́ньваемаю |
выпраме́ньваемым |
выпраме́ньваемымі |
| М. |
выпраме́ньваемым |
выпраме́ньваемай |
выпраме́ньваемым |
выпраме́ньваемых |
выпраме́ньвальнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выпраме́ньвальнасць |
выпраме́ньвальнасці |
| Р. |
выпраме́ньвальнасці |
выпраме́ньвальнасцяў выпраме́ньвальнасцей |
| Д. |
выпраме́ньвальнасці |
выпраме́ньвальнасцям |
| В. |
выпраме́ньвальнасць |
выпраме́ньвальнасці |
| Т. |
выпраме́ньвальнасцю |
выпраме́ньвальнасцямі |
| М. |
выпраме́ньвальнасці |
выпраме́ньвальнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
выпраме́ньвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выпраме́ньвальнік |
выпраме́ньвальнікі |
| Р. |
выпраме́ньвальніка |
выпраме́ньвальнікаў |
| Д. |
выпраме́ньвальніку |
выпраме́ньвальнікам |
| В. |
выпраме́ньвальнік |
выпраме́ньвальнікі |
| Т. |
выпраме́ньвальнікам |
выпраме́ньвальнікамі |
| М. |
выпраме́ньвальніку |
выпраме́ньвальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпраме́ньвальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выпраме́ньвальны |
выпраме́ньвальная |
выпраме́ньвальнае |
выпраме́ньвальныя |
| Р. |
выпраме́ньвальнага |
выпраме́ньвальнай выпраме́ньвальнае |
выпраме́ньвальнага |
выпраме́ньвальных |
| Д. |
выпраме́ньвальнаму |
выпраме́ньвальнай |
выпраме́ньвальнаму |
выпраме́ньвальным |
| В. |
выпраме́ньвальны (неадуш.) выпраме́ньвальнага (адуш.) |
выпраме́ньвальную |
выпраме́ньвальнае |
выпраме́ньвальныя (неадуш.) выпраме́ньвальных (адуш.) |
| Т. |
выпраме́ньвальным |
выпраме́ньвальнай выпраме́ньвальнаю |
выпраме́ньвальным |
выпраме́ньвальнымі |
| М. |
выпраме́ньвальным |
выпраме́ньвальнай |
выпраме́ньвальным |
выпраме́ньвальных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
выпраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выпраме́ньванне |
| Р. |
выпраме́ньвання |
| Д. |
выпраме́ньванню |
| В. |
выпраме́ньванне |
| Т. |
выпраме́ньваннем |
| М. |
выпраме́ньванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.