валюга́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валюга́юся |
валюга́емся |
2-я ас. |
валюга́ешся |
валюга́ецеся |
3-я ас. |
валюга́ецца |
валюга́юцца |
Прошлы час |
м. |
валюга́ўся |
валюга́ліся |
ж. |
валюга́лася |
н. |
валюга́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
валюга́йся |
валюга́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
валюга́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
валюга́ць
‘пры хадзьбе ківацца на бакі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
валюга́ю |
валюга́ем |
2-я ас. |
валюга́еш |
валюга́еце |
3-я ас. |
валюга́е |
валюга́юць |
Прошлы час |
м. |
валюга́ў |
валюга́лі |
ж. |
валюга́ла |
н. |
валюга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
валюга́й |
валюга́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
валюга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
валю́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
валю́м |
Р. |
валю́ма |
Д. |
валю́му |
В. |
валю́м |
Т. |
валю́мам |
М. |
валю́ме |
Крыніцы:
piskunou2012.
валюмарэцэ́птар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валюмарэцэ́птар |
валюмарэцэ́птары |
Р. |
валюмарэцэ́птара |
валюмарэцэ́птараў |
Д. |
валюмарэцэ́птару |
валюмарэцэ́птарам |
В. |
валюмарэцэ́птар |
валюмарэцэ́птары |
Т. |
валюмарэцэ́птарам |
валюмарэцэ́птарамі |
М. |
валюмарэцэ́птары |
валюмарэцэ́птарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
валюнтары́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
валюнтары́зм |
Р. |
валюнтары́зму |
Д. |
валюнтары́зму |
В. |
валюнтары́зм |
Т. |
валюнтары́змам |
М. |
валюнтары́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валюнтары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валюнтары́ст |
валюнтары́сты |
Р. |
валюнтары́ста |
валюнтары́стаў |
Д. |
валюнтары́сту |
валюнтары́стам |
В. |
валюнтары́ста |
валюнтары́стаў |
Т. |
валюнтары́стам |
валюнтары́стамі |
М. |
валюнтары́сце |
валюнтары́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
валюнтарысты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валюнтарысты́чны |
валюнтарысты́чная |
валюнтарысты́чнае |
валюнтарысты́чныя |
Р. |
валюнтарысты́чнага |
валюнтарысты́чнай валюнтарысты́чнае |
валюнтарысты́чнага |
валюнтарысты́чных |
Д. |
валюнтарысты́чнаму |
валюнтарысты́чнай |
валюнтарысты́чнаму |
валюнтарысты́чным |
В. |
валюнтарысты́чны (неадуш.) валюнтарысты́чнага (адуш.) |
валюнтарысты́чную |
валюнтарысты́чнае |
валюнтарысты́чныя (неадуш.) валюнтарысты́чных (адуш.) |
Т. |
валюнтарысты́чным |
валюнтарысты́чнай валюнтарысты́чнаю |
валюнтарысты́чным |
валюнтарысты́чнымі |
М. |
валюнтарысты́чным |
валюнтарысты́чнай |
валюнтарысты́чным |
валюнтарысты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валюнтары́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валюнтары́сцкі |
валюнтары́сцкая |
валюнтары́сцкае |
валюнтары́сцкія |
Р. |
валюнтары́сцкага |
валюнтары́сцкай валюнтары́сцкае |
валюнтары́сцкага |
валюнтары́сцкіх |
Д. |
валюнтары́сцкаму |
валюнтары́сцкай |
валюнтары́сцкаму |
валюнтары́сцкім |
В. |
валюнтары́сцкі (неадуш.) валюнтары́сцкага (адуш.) |
валюнтары́сцкую |
валюнтары́сцкае |
валюнтары́сцкія (неадуш.) валюнтары́сцкіх (адуш.) |
Т. |
валюнтары́сцкім |
валюнтары́сцкай валюнтары́сцкаю |
валюнтары́сцкім |
валюнтары́сцкімі |
М. |
валюнтары́сцкім |
валюнтары́сцкай |
валюнтары́сцкім |
валюнтары́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валю́та
‘аздабленне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валю́та |
валю́ты |
Р. |
валю́ты |
валю́т |
Д. |
валю́це |
валю́там |
В. |
валю́ту |
валю́ты |
Т. |
валю́тай валю́таю |
валю́тамі |
М. |
валю́це |
валю́тах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.