непаслядо́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаслядо́ўны |
непаслядо́ўная |
непаслядо́ўнае |
непаслядо́ўныя |
| Р. |
непаслядо́ўнага |
непаслядо́ўнай непаслядо́ўнае |
непаслядо́ўнага |
непаслядо́ўных |
| Д. |
непаслядо́ўнаму |
непаслядо́ўнай |
непаслядо́ўнаму |
непаслядо́ўным |
| В. |
непаслядо́ўны (неадуш.) непаслядо́ўнага (адуш.) |
непаслядо́ўную |
непаслядо́ўнае |
непаслядо́ўныя (неадуш.) непаслядо́ўных (адуш.) |
| Т. |
непаслядо́ўным |
непаслядо́ўнай непаслядо́ўнаю |
непаслядо́ўным |
непаслядо́ўнымі |
| М. |
непаслядо́ўным |
непаслядо́ўнай |
непаслядо́ўным |
непаслядо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непаспе́шлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непаспе́шлівасць |
| Р. |
непаспе́шлівасці |
| Д. |
непаспе́шлівасці |
| В. |
непаспе́шлівасць |
| Т. |
непаспе́шлівасцю |
| М. |
непаспе́шлівасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
непаспе́шлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаспе́шлівы |
непаспе́шлівая |
непаспе́шлівае |
непаспе́шлівыя |
| Р. |
непаспе́шлівага |
непаспе́шлівай непаспе́шлівае |
непаспе́шлівага |
непаспе́шлівых |
| Д. |
непаспе́шліваму |
непаспе́шлівай |
непаспе́шліваму |
непаспе́шлівым |
| В. |
непаспе́шлівы (неадуш.) непаспе́шлівага (адуш.) |
непаспе́шлівую |
непаспе́шлівае |
непаспе́шлівыя (неадуш.) непаспе́шлівых (адуш.) |
| Т. |
непаспе́шлівым |
непаспе́шлівай непаспе́шліваю |
непаспе́шлівым |
непаспе́шлівымі |
| М. |
непаспе́шлівым |
непаспе́шлівай |
непаспе́шлівым |
непаспе́шлівых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
непаспрабава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаспрабава́ны |
непаспрабава́ная |
непаспрабава́нае |
непаспрабава́ныя |
| Р. |
непаспрабава́нага |
непаспрабава́най непаспрабава́нае |
непаспрабава́нага |
непаспрабава́ных |
| Д. |
непаспрабава́наму |
непаспрабава́най |
непаспрабава́наму |
непаспрабава́ным |
| В. |
непаспрабава́ны (неадуш.) непаспрабава́нага (адуш.) |
непаспрабава́ную |
непаспрабава́нае |
непаспрабава́ныя (неадуш.) непаспрабава́ных (адуш.) |
| Т. |
непаспрабава́ным |
непаспрабава́най непаспрабава́наю |
непаспрабава́ным |
непаспрабава́нымі |
| М. |
непаспрабава́ным |
непаспрабава́най |
непаспрабава́ным |
непаспрабава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непаспрабава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаспрабава́ны |
непаспрабава́ная |
непаспрабава́нае |
непаспрабава́ныя |
| Р. |
непаспрабава́нага |
непаспрабава́най непаспрабава́нае |
непаспрабава́нага |
непаспрабава́ных |
| Д. |
непаспрабава́наму |
непаспрабава́най |
непаспрабава́наму |
непаспрабава́ным |
| В. |
непаспрабава́ны (неадуш.) непаспрабава́нага (адуш.) |
непаспрабава́ную |
непаспрабава́нае |
непаспрабава́ныя (неадуш.) непаспрабава́ных (адуш.) |
| Т. |
непаспрабава́ным |
непаспрабава́най непаспрабава́наю |
непаспрабава́ным |
непаспрабава́нымі |
| М. |
непаспрабава́ным |
непаспрабава́най |
непаспрабава́ным |
непаспрабава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаспява́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаспява́ючы |
непаспява́ючая |
непаспява́ючае |
непаспява́ючыя |
| Р. |
непаспява́ючага |
непаспява́ючай непаспява́ючае |
непаспява́ючага |
непаспява́ючых |
| Д. |
непаспява́ючаму |
непаспява́ючай |
непаспява́ючаму |
непаспява́ючым |
| В. |
непаспява́ючага (адуш.) |
непаспява́ючую |
непаспява́ючае |
непаспява́ючых (адуш.) |
| Т. |
непаспява́ючым |
непаспява́ючай непаспява́ючаю |
непаспява́ючым |
непаспява́ючымі |
| М. |
непаспява́ючым |
непаспява́ючай |
непаспява́ючым |
непаспява́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непаспява́ючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
непаспява́ючы |
непаспява́ючыя |
| Р. |
непаспява́ючага |
непаспява́ючых |
| Д. |
непаспява́ючаму |
непаспява́ючым |
| В. |
непаспява́ючага |
непаспява́ючых |
| Т. |
непаспява́ючым |
непаспява́ючымі |
| М. |
непаспява́ючым |
непаспява́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
непаспява́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаспява́ючы |
непаспява́ючая |
непаспява́ючае |
непаспява́ючыя |
| Р. |
непаспява́ючага |
непаспява́ючай непаспява́ючае |
непаспява́ючага |
непаспява́ючых |
| Д. |
непаспява́ючаму |
непаспява́ючай |
непаспява́ючаму |
непаспява́ючым |
| В. |
непаспява́ючага (адуш.) |
непаспява́ючую |
непаспява́ючае |
непаспява́ючых (адуш.) |
| Т. |
непаспява́ючым |
непаспява́ючай непаспява́ючаю |
непаспява́ючым |
непаспява́ючымі |
| М. |
непаспява́ючым |
непаспява́ючай |
непаспява́ючым |
непаспява́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.