лэ́ўт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лэ́ўт | лэ́ўты | |
| лэ́ўта | лэ́ўтаў | |
| лэ́ўту | лэ́ўтам | |
| лэ́ўт | лэ́ўты | |
| лэ́ўтам | лэ́ўтамі | |
| лэ́ўце | лэ́ўтах |
Крыніцы:
лэ́ўт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лэ́ўт | лэ́ўты | |
| лэ́ўта | лэ́ўтаў | |
| лэ́ўту | лэ́ўтам | |
| лэ́ўт | лэ́ўты | |
| лэ́ўтам | лэ́ўтамі | |
| лэ́ўце | лэ́ўтах |
Крыніцы:
лэ́ўтар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| лэ́ўтар | лэ́ўтары | |
| лэ́ўтара | лэ́ўтараў | |
| лэ́ўтару | лэ́ўтарам | |
| лэ́ўтара | лэ́ўтараў | |
| лэ́ўтарам | лэ́ўтарамі | |
| лэ́ўтару | лэ́ўтарах |
Крыніцы:
лю́ба
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| лю́ба | - | - |
Крыніцы:
Лю́бава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Лю́бава | |
| Лю́бава | |
| Лю́баву | |
| Лю́бава | |
| Лю́бавам | |
| Лю́баве |
Люба́ва
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Люба́ва | Люба́вы | |
| Люба́вы | Люба́ў | |
| Люба́ве | Люба́вам | |
| Люба́ву | Люба́ў | |
| Люба́вай Люба́ваю |
Люба́вамі | |
| Люба́ве | Люба́вах |
любава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| любава́нне | |
| любава́ння | |
| любава́нню | |
| любава́нне | |
| любава́ннем | |
| любава́нні |
Крыніцы:
любава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| любу́юся | любу́емся | |
| любу́ешся | любу́ецеся | |
| любу́ецца | любу́юцца | |
| Прошлы час | ||
| любава́ўся | любава́ліся | |
| любава́лася | ||
| любава́лася | ||
| Загадны лад | ||
| любу́йся | любу́йцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| любу́ючыся | ||
Крыніцы:
любава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| любу́ю | любу́ем | |
| любу́еш | любу́еце | |
| любу́е | любу́юць | |
| Прошлы час | ||
| любава́ў | любава́лі | |
| любава́ла | ||
| любава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| любу́й | любу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| любу́ючы | ||
Крыніцы:
Любаві́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Любаві́н | |
| Любавіна́ | |
| Любавіну́ | |
| Любаві́н | |
| Любавіно́м | |
| Любавіне́ |
Люба́віна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Люба́віна | |
| Люба́віна | |
| Люба́віну | |
| Люба́віна | |
| Люба́вінам | |
| Люба́віне |