Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

лэ́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лэ́ўт лэ́ўты
Р. лэ́ўта лэ́ўтаў
Д. лэ́ўту лэ́ўтам
В. лэ́ўт лэ́ўты
Т. лэ́ўтам лэ́ўтамі
М. лэ́ўце лэ́ўтах

Крыніцы: piskunou2012.

лэ́ўтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лэ́ўтар лэ́ўтары
Р. лэ́ўтара лэ́ўтараў
Д. лэ́ўтару лэ́ўтарам
В. лэ́ўтара лэ́ўтараў
Т. лэ́ўтарам лэ́ўтарамі
М. лэ́ўтару лэ́ўтарах

Крыніцы: piskunou2012.

лю́ба

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
лю́ба - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лю́бава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́бава
Р. Лю́бава
Д. Лю́баву
В. Лю́бава
Т. Лю́бавам
М. Лю́баве

Люба́ва

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Люба́ва Люба́вы
Р. Люба́вы Люба́ў
Д. Люба́ве Люба́вам
В. Люба́ву Люба́ў
Т. Люба́вай
Люба́ваю
Люба́вамі
М. Люба́ве Люба́вах

любава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. любава́нне
Р. любава́ння
Д. любава́нню
В. любава́нне
Т. любава́ннем
М. любава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

любава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. любу́юся любу́емся
2-я ас. любу́ешся любу́ецеся
3-я ас. любу́ецца любу́юцца
Прошлы час
м. любава́ўся любава́ліся
ж. любава́лася
н. любава́лася
Загадны лад
2-я ас. любу́йся любу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час любу́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

любава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. любу́ю любу́ем
2-я ас. любу́еш любу́еце
3-я ас. любу́е любу́юць
Прошлы час
м. любава́ў любава́лі
ж. любава́ла
н. любава́ла
Загадны лад
2-я ас. любу́й любу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час любу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Любаві́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Любаві́н
Р. Любавіна́
Д. Любавіну́
В. Любаві́н
Т. Любавіно́м
М. Любавіне́

Люба́віна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Люба́віна
Р. Люба́віна
Д. Люба́віну
В. Люба́віна
Т. Люба́вінам
М. Люба́віне