Лю́бава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́бава
Р. Лю́бава
Д. Лю́баву
В. Лю́бава
Т. Лю́бавам
М. Лю́баве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)