прасцю́сенькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прасцю́сенькі |
прасцю́сенькая |
прасцю́сенькае |
прасцю́сенькія |
| Р. |
прасцю́сенькага |
прасцю́сенькай прасцю́сенькае |
прасцю́сенькага |
прасцю́сенькіх |
| Д. |
прасцю́сенькаму |
прасцю́сенькай |
прасцю́сенькаму |
прасцю́сенькім |
| В. |
прасцю́сенькі (неадуш.) прасцю́сенькага (адуш.) |
прасцю́сенькую |
прасцю́сенькае |
прасцю́сенькія (неадуш.) прасцю́сенькіх (адуш.) |
| Т. |
прасцю́сенькім |
прасцю́сенькай прасцю́сенькаю |
прасцю́сенькім |
прасцю́сенькімі |
| М. |
прасцю́сенькім |
прасцю́сенькай |
прасцю́сенькім |
прасцю́сенькіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
прасцю́тка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прасцю́тка |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009.
прасцю́ткі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прасцю́ткі |
прасцю́ткая |
прасцю́ткае |
прасцю́ткія |
| Р. |
прасцю́ткага |
прасцю́ткай прасцю́ткае |
прасцю́ткага |
прасцю́ткіх |
| Д. |
прасцю́ткаму |
прасцю́ткай |
прасцю́ткаму |
прасцю́ткім |
| В. |
прасцю́ткі (неадуш.) прасцю́ткага (адуш.) |
прасцю́ткую |
прасцю́ткае |
прасцю́ткія (неадуш.) прасцю́ткіх (адуш.) |
| Т. |
прасцю́ткім |
прасцю́ткай прасцю́ткаю |
прасцю́ткім |
прасцю́ткімі |
| М. |
прасцю́ткім |
прасцю́ткай |
прасцю́ткім |
прасцю́ткіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009.
прасця́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прасця́г |
прасця́гі |
| Р. |
прасця́гу |
прасця́гаў |
| Д. |
прасця́гу |
прасця́гам |
| В. |
прасця́г |
прасця́гі |
| Т. |
прасця́гам |
прасця́гамі |
| М. |
прасця́гу |
прасця́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прасцяга́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прасцяга́ецца |
прасцяга́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прасцяга́ўся |
прасцяга́ліся |
| ж. |
прасцяга́лася |
| н. |
прасцяга́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прасцяга́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прасця́гвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прасця́гваецца |
прасця́гваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прасця́гваўся |
прасця́гваліся |
| ж. |
прасця́гвалася |
| н. |
прасця́гвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прасця́гваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прасцягну́ць
‘працягнуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасцягну́ |
прасця́гнем |
| 2-я ас. |
прасця́гнеш |
прасця́гнеце |
| 3-я ас. |
прасця́гне |
прасця́гнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прасцягну́ў |
прасцягну́лі |
| ж. |
прасцягну́ла |
| н. |
прасцягну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прасцягні́ |
прасцягні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прасцягну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прасця́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прасця́к |
прасцякі́ |
| Р. |
прасцяка́ |
прасцяко́ў |
| Д. |
прасцяку́ |
прасцяка́м |
| В. |
прасцяка́ |
прасцяко́ў |
| Т. |
прасцяко́м |
прасцяка́мі |
| М. |
прасцяку́ |
прасцяка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прасцяко́м
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прасцяко́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.