Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прасцю́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасцю́сенькі прасцю́сенькая прасцю́сенькае прасцю́сенькія
Р. прасцю́сенькага прасцю́сенькай
прасцю́сенькае
прасцю́сенькага прасцю́сенькіх
Д. прасцю́сенькаму прасцю́сенькай прасцю́сенькаму прасцю́сенькім
В. прасцю́сенькі (неадуш.)
прасцю́сенькага (адуш.)
прасцю́сенькую прасцю́сенькае прасцю́сенькія (неадуш.)
прасцю́сенькіх (адуш.)
Т. прасцю́сенькім прасцю́сенькай
прасцю́сенькаю
прасцю́сенькім прасцю́сенькімі
М. прасцю́сенькім прасцю́сенькай прасцю́сенькім прасцю́сенькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

прасцю́тка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прасцю́тка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

прасцю́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасцю́ткі прасцю́ткая прасцю́ткае прасцю́ткія
Р. прасцю́ткага прасцю́ткай
прасцю́ткае
прасцю́ткага прасцю́ткіх
Д. прасцю́ткаму прасцю́ткай прасцю́ткаму прасцю́ткім
В. прасцю́ткі (неадуш.)
прасцю́ткага (адуш.)
прасцю́ткую прасцю́ткае прасцю́ткія (неадуш.)
прасцю́ткіх (адуш.)
Т. прасцю́ткім прасцю́ткай
прасцю́ткаю
прасцю́ткім прасцю́ткімі
М. прасцю́ткім прасцю́ткай прасцю́ткім прасцю́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

прасця́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прасця́г прасця́гі
Р. прасця́гу прасця́гаў
Д. прасця́гу прасця́гам
В. прасця́г прасця́гі
Т. прасця́гам прасця́гамі
М. прасця́гу прасця́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прасцяга́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прасцяга́ецца прасцяга́юцца
Прошлы час
м. прасцяга́ўся прасцяга́ліся
ж. прасцяга́лася
н. прасцяга́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час прасцяга́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

прасця́гвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прасця́гваецца прасця́гваюцца
Прошлы час
м. прасця́гваўся прасця́гваліся
ж. прасця́гвалася
н. прасця́гвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час прасця́гваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

прасцягну́ць

‘працягнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасцягну́ прасця́гнем
2-я ас. прасця́гнеш прасця́гнеце
3-я ас. прасця́гне прасця́гнуць
Прошлы час
м. прасцягну́ў прасцягну́лі
ж. прасцягну́ла
н. прасцягну́ла
Загадны лад
2-я ас. прасцягні́ прасцягні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прасцягну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прасця́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прасця́к прасцякі́
Р. прасцяка́ прасцяко́ў
Д. прасцяку́ прасцяка́м
В. прасцяка́ прасцяко́ў
Т. прасцяко́м прасцяка́мі
М. прасцяку́ прасцяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прасцякава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасцякава́ты прасцякава́тая прасцякава́тае прасцякава́тыя
Р. прасцякава́тага прасцякава́тай
прасцякава́тае
прасцякава́тага прасцякава́тых
Д. прасцякава́таму прасцякава́тай прасцякава́таму прасцякава́тым
В. прасцякава́ты (неадуш.)
прасцякава́тага (адуш.)
прасцякава́тую прасцякава́тае прасцякава́тыя (неадуш.)
прасцякава́тых (адуш.)
Т. прасцякава́тым прасцякава́тай
прасцякава́таю
прасцякава́тым прасцякава́тымі
М. прасцякава́тым прасцякава́тай прасцякава́тым прасцякава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

прасцяко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
прасцяко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.