прасцягну́ць

‘працягнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасцягну́ прасця́гнем
2-я ас. прасця́гнеш прасця́гнеце
3-я ас. прасця́гне прасця́гнуць
Прошлы час
м. прасцягну́ў прасцягну́лі
ж. прасцягну́ла
н. прасцягну́ла
Загадны лад
2-я ас. прасцягні́ прасцягні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прасцягну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)