прасця́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прасця́к прасцякі́
Р. прасцяка́ прасцяко́ў
Д. прасцяку́ прасцяка́м
В. прасцяка́ прасцяко́ў
Т. прасцяко́м прасцяка́мі
М. прасцяку́ прасцяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)