Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в к л м н о п р т у х ч ы э -

шчэ́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	шчэ́ціцца	шчэ́цяцца
Прошлы час
м.	шчэ́ціўся	шчэ́ціліся
ж.	шчэ́цілася
н.	шчэ́цілася
Дзеепрыслоўе
цяп. час	шчэ́цячыся

Крыніцы: piskunou2012.

шчэ́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	шчэ́цце
Р.	шчэ́цця
Д.	шчэ́ццю
В.	шчэ́цце
Т.	шчэ́ццем
М.	шчэ́цці

Крыніцы: piskunou2012.

шчэ́ць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	шчэ́ць
Р.	шчэ́ці
Д.	шчэ́ці
В.	шчэ́ць
Т.	шчэ́ццю
М.	шчэ́ці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Шчэ́чыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Шчэ́чыцы
Р.	Шчэ́чыц Шчэ́чыцаў
Д.	Шчэ́чыцам
В.	Шчэ́чыцы
Т.	Шчэ́чыцамі
М.	Шчэ́чыцах