абасурма́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абасурма́ньваюся |
абасурма́ньваемся |
| 2-я ас. |
абасурма́ньваешся |
абасурма́ньваецеся |
| 3-я ас. |
абасурма́ньваецца |
абасурма́ньваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абасурма́ньваўся |
абасурма́ньваліся |
| ж. |
абасурма́ньвалася |
| н. |
абасурма́ньвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абасурма́ньвайся |
абасурма́ньвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абасурма́ньваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абасурма́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абасурма́ньваю |
абасурма́ньваем |
| 2-я ас. |
абасурма́ньваеш |
абасурма́ньваеце |
| 3-я ас. |
абасурма́ньвае |
абасурма́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абасурма́ньваў |
абасурма́ньвалі |
| ж. |
абасурма́ньвала |
| н. |
абасурма́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абасурма́ньвай |
абасурма́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абасурма́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абасяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абасяне́е |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
абасяне́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.
аба́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аба́т |
аба́ты |
| Р. |
аба́та |
аба́таў |
| Д. |
аба́ту |
аба́там |
| В. |
аба́та |
аба́таў |
| Т. |
аба́там |
аба́тамі |
| М. |
аба́це |
аба́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абаткну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абаткну́ты |
абаткну́тая |
абаткну́тае |
абаткну́тыя |
| Р. |
абаткну́тага |
абаткну́тай абаткну́тае |
абаткну́тага |
абаткну́тых |
| Д. |
абаткну́таму |
абаткну́тай |
абаткну́таму |
абаткну́тым |
| В. |
абаткну́ты (неадуш.) абаткну́тага (адуш.) |
абаткну́тую |
абаткну́тае |
абаткну́тыя (неадуш.) абаткну́тых (адуш.) |
| Т. |
абаткну́тым |
абаткну́тай абаткну́таю |
абаткну́тым |
абаткну́тымі |
| М. |
абаткну́тым |
абаткну́тай |
абаткну́тым |
абаткну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абаткну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абаткну́ты |
абаткну́тая |
абаткну́тае |
абаткну́тыя |
| Р. |
абаткну́тага |
абаткну́тай абаткну́тае |
абаткну́тага |
абаткну́тых |
| Д. |
абаткну́таму |
абаткну́тай |
абаткну́таму |
абаткну́тым |
| В. |
абаткну́ты (неадуш.) абаткну́тага (адуш.) |
абаткну́тую |
абаткну́тае |
абаткну́тыя (неадуш.) абаткну́тых (адуш.) |
| Т. |
абаткну́тым |
абаткну́тай абаткну́таю |
абаткну́тым |
абаткну́тымі |
| М. |
абаткну́тым |
абаткну́тай |
абаткну́тым |
абаткну́тых |
Кароткая форма: абаткну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абаткну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абаткну́ |
абаткнё́м |
| 2-я ас. |
абаткне́ш |
абаткняце́ |
| 3-я ас. |
абаткне́ |
абаткну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абаткну́ў |
абаткну́лі |
| ж. |
абаткну́ла |
| н. |
абаткну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абаткні́ |
абаткні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абаткну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абаты́са
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абаты́са |
абаты́сы |
| Р. |
абаты́сы |
абаты́с |
| Д. |
абаты́се |
абаты́сам |
| В. |
абаты́су |
абаты́с |
| Т. |
абаты́сай абаты́саю |
абаты́самі |
| М. |
абаты́се |
абаты́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аба́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аба́цкі |
аба́цкая |
аба́цкае |
аба́цкія |
| Р. |
аба́цкага |
аба́цкай аба́цкае |
аба́цкага |
аба́цкіх |
| Д. |
аба́цкаму |
аба́цкай |
аба́цкаму |
аба́цкім |
| В. |
аба́цкі (неадуш.) аба́цкага (адуш.) |
аба́цкую |
аба́цкае |
аба́цкія (неадуш.) аба́цкіх (адуш.) |
| Т. |
аба́цкім |
аба́цкай аба́цкаю |
аба́цкім |
аба́цкімі |
| М. |
аба́цкім |
аба́цкай |
аба́цкім |
аба́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аба́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аба́цтва |
аба́цтвы |
| Р. |
аба́цтва |
аба́цтваў |
| Д. |
аба́цтву |
аба́цтвам |
| В. |
аба́цтва |
аба́цтвы |
| Т. |
аба́цтвам |
аба́цтвамі |
| М. |
аба́цтве |
аба́цтвах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.