прасу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прасу́джаны |
прасу́джаная |
прасу́джанае |
прасу́джаныя |
| Р. |
прасу́джанага |
прасу́джанай
прасу́джанае |
прасу́джанага |
прасу́джаных |
| Д. |
прасу́джанаму |
прасу́джанай |
прасу́джанаму |
прасу́джаным |
| В. |
прасу́джаны (неадуш.)
прасу́джанага (адуш.) |
прасу́джаную |
прасу́джанае |
прасу́джаныя (неадуш.)
прасу́джаных (адуш.) |
| Т. |
прасу́джаным |
прасу́джанай
прасу́джанаю |
прасу́джаным |
прасу́джанымі |
| М. |
прасу́джаным |
прасу́джанай |
прасу́джаным |
прасу́джаных |
Кароткая форма: прасу́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прасу́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прасу́джваецца |
прасу́джваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прасу́джваўся |
прасу́джваліся |
| ж. |
прасу́джвалася |
| н. |
прасу́джвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
прасу́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасу́джваю |
прасу́джваем |
| 2-я ас. |
прасу́джваеш |
прасу́джваеце |
| 3-я ас. |
прасу́джвае |
прасу́джваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прасу́джваў |
прасу́джвалі |
| ж. |
прасу́джвала |
| н. |
прасу́джвала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
прасу́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прасудзі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасуджу́ся |
прасу́дзімся |
| 2-я ас. |
прасу́дзішся |
прасу́дзіцеся |
| 3-я ас. |
прасу́дзіцца |
прасу́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прасудзі́ўся |
прасудзі́ліся |
| ж. |
прасудзі́лася |
| н. |
прасудзі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прасудзі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прасудзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасуджу́ |
прасу́дзім |
| 2-я ас. |
прасу́дзіш |
прасу́дзіце |
| 3-я ас. |
прасу́дзіць |
прасу́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прасудзі́ў |
прасудзі́лі |
| ж. |
прасудзі́ла |
| н. |
прасудзі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прасудзі́ |
прасудзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прасудзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прасумава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасуму́ю |
прасуму́ем |
| 2-я ас. |
прасуму́еш |
прасуму́еце |
| 3-я ас. |
прасуму́е |
прасуму́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прасумава́ў |
прасумава́лі |
| ж. |
прасумава́ла |
| н. |
прасумава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прасумава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прасу́нутасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прасу́нутасць |
| Р. |
прасу́нутасці |
| Д. |
прасу́нутасці |
| В. |
прасу́нутасць |
| Т. |
прасу́нутасцю |
| М. |
прасу́нутасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прасу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прасу́нуты |
прасу́нутая |
прасу́нутае |
прасу́нутыя |
| Р. |
прасу́нутага |
прасу́нутай
прасу́нутае |
прасу́нутага |
прасу́нутых |
| Д. |
прасу́нутаму |
прасу́нутай |
прасу́нутаму |
прасу́нутым |
| В. |
прасу́нуты (неадуш.)
прасу́нутага (адуш.) |
прасу́нутую |
прасу́нутае |
прасу́нутыя (неадуш.)
прасу́нутых (адуш.) |
| Т. |
прасу́нутым |
прасу́нутай
прасу́нутаю |
прасу́нутым |
прасу́нутымі |
| М. |
прасу́нутым |
прасу́нутай |
прасу́нутым |
прасу́нутых |
Кароткая форма: прасу́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.