прасумава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасуму́ю прасуму́ем
2-я ас. прасуму́еш прасуму́еце
3-я ас. прасуму́е прасуму́юць
Прошлы час
м. прасумава́ў прасумава́лі
ж. прасумава́ла
н. прасумава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прасумава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)