прасудзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасуджу́ прасу́дзім
2-я ас. прасу́дзіш прасу́дзіце
3-я ас. прасу́дзіць прасу́дзяць
Прошлы час
м. прасудзі́ў прасудзі́лі
ж. прасудзі́ла
н. прасудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. прасудзі́ прасудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прасудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)