Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шмы́гаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шмы́гаю шмы́гаем
2-я ас. шмы́гаеш шмы́гаеце
3-я ас. шмы́гае шмы́гаюць
Прошлы час
м. шмы́гаў шмы́галі
ж. шмы́гала
н. шмы́гала
Загадны лад
2-я ас. шмы́гай шмы́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шмы́гаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шмыгля́вачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шмыгля́вачка шмыгля́вачкі
Р. шмыгля́вачкі шмыгля́вачак
Д. шмыгля́вачцы шмыгля́вачкам
В. шмыгля́вачку шмыгля́вачак
Т. шмыгля́вачкай
шмыгля́вачкаю
шмыгля́вачкамі
М. шмыгля́вачцы шмыгля́вачках

Крыніцы: piskunou2012.

шмыгля́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шмыгля́ўка шмыгля́ўкі
Р. шмыгля́ўкі шмыгля́вак
Д. шмыгля́ўцы шмыгля́ўкам
В. шмыгля́ўку шмыгля́вак
Т. шмыгля́ўкай
шмыгля́ўкаю
шмыгля́ўкамі
М. шмыгля́ўцы шмыгля́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

шмыгну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шмыгну́ шмыгнё́м
2-я ас. шмыгне́ш шмыгняце́
3-я ас. шмыгне́ шмыгну́ць
Прошлы час
м. шмыгну́ў шмыгну́лі
ж. шмыгну́ла
н. шмыгну́ла
Загадны лад
2-я ас. шмыгні́ шмыгні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шмыгну́ўшы

Іншыя варыянты: шмы́гнуць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

шмы́гнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шмы́гну шмы́гнем
2-я ас. шмы́гнеш шмы́гнеце
3-я ас. шмы́гне шмы́гнуць
Прошлы час
м. шмы́гнуў шмы́гнулі
ж. шмы́гнула
н. шмы́гнула
Загадны лад
2-я ас. шмы́гні шмы́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шмы́гнуўшы

Іншыя варыянты: шмыгну́ць.

Крыніцы: sbm2012.

шмы́к

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

шмы́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шмы́канне
Р. шмы́кання
Д. шмы́канню
В. шмы́канне
Т. шмы́каннем
М. шмы́канні

Крыніцы: piskunou2012.

шмы́каннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шмы́каннік шмы́каннікі
Р. шмы́канніка шмы́каннікаў
Д. шмы́канніку шмы́каннікам
В. шмы́канніка шмы́каннікаў
Т. шмы́каннікам шмы́каннікамі
М. шмы́канніку шмы́канніках

Крыніцы: piskunou2012.

шмы́канніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шмы́канніца шмы́канніцы
Р. шмы́канніцы шмы́канніц
Д. шмы́канніцы шмы́канніцам
В. шмы́канніцу шмы́канніц
Т. шмы́канніцай
шмы́канніцаю
шмы́канніцамі
М. шмы́канніцы шмы́канніцах

Крыніцы: piskunou2012.

шмы́каць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шмы́каю шмы́каем
2-я ас. шмы́каеш шмы́каеце
3-я ас. шмы́кае шмы́каюць
Прошлы час
м. шмы́каў шмы́калі
ж. шмы́кала
н. шмы́кала
Загадны лад
2-я ас. шмы́кай шмы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шмы́каючы

Крыніцы: piskunou2012.