шмы́каннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шмы́каннік | шмы́каннікі | |
| шмы́канніка | шмы́каннікаў | |
| шмы́канніку | шмы́каннікам | |
| шмы́канніка | шмы́каннікаў | |
| шмы́каннікам | шмы́каннікамі | |
| шмы́канніку | шмы́канніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)