смята́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
смята́нны |
смята́нная |
смята́ннае |
смята́нныя |
Р. |
смята́ннага |
смята́ннай смята́ннае |
смята́ннага |
смята́нных |
Д. |
смята́ннаму |
смята́ннай |
смята́ннаму |
смята́нным |
В. |
смята́нны (неадуш.) смята́ннага (адуш.) |
смята́нную |
смята́ннае |
смята́нныя (неадуш.) смята́нных (адуш.) |
Т. |
смята́нным |
смята́ннай смята́ннаю |
смята́нным |
смята́ннымі |
М. |
смята́нным |
смята́ннай |
смята́нным |
смята́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
смяхо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
смяхо́та |
Р. |
смяхо́ты |
Д. |
смяхо́це |
В. |
смяхо́ту |
Т. |
смяхо́тай смяхо́таю |
М. |
смяхо́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
смяхо́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
смяхо́тна |
смяхо́тней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
смяхо́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
смяхо́тнасць |
Р. |
смяхо́тнасці |
Д. |
смяхо́тнасці |
В. |
смяхо́тнасць |
Т. |
смяхо́тнасцю |
М. |
смяхо́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
смяхо́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
смяхо́тны |
смяхо́тная |
смяхо́тнае |
смяхо́тныя |
Р. |
смяхо́тнага |
смяхо́тнай смяхо́тнае |
смяхо́тнага |
смяхо́тных |
Д. |
смяхо́тнаму |
смяхо́тнай |
смяхо́тнаму |
смяхо́тным |
В. |
смяхо́тны (неадуш.) смяхо́тнага (адуш.) |
смяхо́тную |
смяхо́тнае |
смяхо́тныя (неадуш.) смяхо́тных (адуш.) |
Т. |
смяхо́тным |
смяхо́тнай смяхо́тнаю |
смяхо́тным |
смяхо́тнымі |
М. |
смяхо́тным |
смяхо́тнай |
смяхо́тным |
смяхо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
смяхо́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
смяхо́цце |
Р. |
смяхо́цця |
Д. |
смяхо́ццю |
В. |
смяхо́цце |
Т. |
смяхо́ццем |
М. |
смяхо́цці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
смяху́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
смяху́нчык |
смяху́нчыкі |
Р. |
смяху́нчыка |
смяху́нчыкаў |
Д. |
смяху́нчыку |
смяху́нчыкам |
В. |
смяху́нчыка |
смяху́нчыкаў |
Т. |
смяху́нчыкам |
смяху́нчыкамі |
М. |
смяху́нчыку |
смяху́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.