Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

выкрунта́сы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. выкрунта́сы
Р. выкрунта́саў
Д. выкрунта́сам
В. выкрунта́сы
Т. выкрунта́самі
М. выкрунта́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́крут

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́крут вы́круты
Р. вы́круту вы́крутаў
Д. вы́круту вы́крутам
В. вы́крут вы́круты
Т. вы́крутам вы́крутамі
М. вы́круце вы́крутах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выкрута́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выкрута́с выкрута́сы
Р. выкрута́су выкрута́саў
Д. выкрута́су выкрута́сам
В. выкрута́с выкрута́сы
Т. выкрута́сам выкрута́самі
М. выкрута́се выкрута́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выкрута́сам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
выкрута́сам - -

Крыніцы: piskunou2012.

выкрута́сісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкрута́сісты выкрута́сістая выкрута́сістае выкрута́сістыя
Р. выкрута́сістага выкрута́сістай
выкрута́сістае		 выкрута́сістага выкрута́сістых
Д. выкрута́сістаму выкрута́сістай выкрута́сістаму выкрута́сістым
В. выкрута́сісты (неадуш.)
выкрута́сістага (адуш.)		 выкрута́сістую выкрута́сістае выкрута́сістыя (неадуш.)
выкрута́сістых (адуш.)
Т. выкрута́сістым выкрута́сістай
выкрута́сістаю		 выкрута́сістым выкрута́сістымі
М. выкрута́сістым выкрута́сістай выкрута́сістым выкрута́сістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

выкрута́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкрута́сты выкрута́стая выкрута́стае выкрута́стыя
Р. выкрута́стага выкрута́стай
выкрута́стае		 выкрута́стага выкрута́стых
Д. выкрута́стаму выкрута́стай выкрута́стаму выкрута́стым
В. выкрута́сты (неадуш.)
выкрута́стага (адуш.)		 выкрута́стую выкрута́стае выкрута́стыя (неадуш.)
выкрута́стых (адуш.)
Т. выкрута́стым выкрута́стай
выкрута́стаю		 выкрута́стым выкрута́стымі
М. выкрута́стым выкрута́стай выкрута́стым выкрута́стых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́крутка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́крутка вы́круткі
Р. вы́круткі вы́крутак
Д. вы́крутцы вы́круткам
В. вы́крутку вы́круткі
Т. вы́круткай
вы́круткаю		 вы́круткамі
М. вы́крутцы вы́крутках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выкру́тліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
выкру́тліва выкру́тлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

выкру́тлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. выкру́тлівасць
Р. выкру́тлівасці
Д. выкру́тлівасці
В. выкру́тлівасць
Т. выкру́тлівасцю
М. выкру́тлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выкру́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкру́тлівы выкру́тлівая выкру́тлівае выкру́тлівыя
Р. выкру́тлівага выкру́тлівай
выкру́тлівае		 выкру́тлівага выкру́тлівых
Д. выкру́тліваму выкру́тлівай выкру́тліваму выкру́тлівым
В. выкру́тлівы (неадуш.)
выкру́тлівага (адуш.)		 выкру́тлівую выкру́тлівае выкру́тлівыя (неадуш.)
выкру́тлівых (адуш.)
Т. выкру́тлівым выкру́тлівай
выкру́тліваю		 выкру́тлівым выкру́тлівымі
М. выкру́тлівым выкру́тлівай выкру́тлівым выкру́тлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.