вальцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вальцава́нне |
| Р. |
вальцава́ння |
| Д. |
вальцава́нню |
| В. |
вальцава́нне |
| Т. |
вальцава́ннем |
| М. |
вальцава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вальцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вальцава́ны |
вальцава́ная |
вальцава́нае |
вальцава́ныя |
| Р. |
вальцава́нага |
вальцава́най
вальцава́нае |
вальцава́нага |
вальцава́ных |
| Д. |
вальцава́наму |
вальцава́най |
вальцава́наму |
вальцава́ным |
| В. |
вальцава́ны (неадуш.)
вальцава́нага (адуш.) |
вальцава́ную |
вальцава́нае |
вальцава́ныя (неадуш.)
вальцава́ных (адуш.) |
| Т. |
вальцава́ным |
вальцава́най
вальцава́наю |
вальцава́ным |
вальцава́нымі |
| М. |
вальцава́ным |
вальцава́най |
вальцава́ным |
вальцава́ных |
Кароткая форма: вальцава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вальцава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вальцу́ецца |
вальцу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вальцава́ўся |
вальцава́ліся |
| ж. |
вальцава́лася |
| н. |
вальцава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вальцава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вальцу́ю |
вальцу́ем |
| 2-я ас. |
вальцу́еш |
вальцу́еце |
| 3-я ас. |
вальцу́е |
вальцу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вальцава́ў |
вальцава́лі |
| ж. |
вальцава́ла |
| н. |
вальцава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вальцу́й |
вальцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
вальцу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ва́льціны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ва́льціны |
| Р. |
Ва́льцін
Ва́льцінаў |
| Д. |
Ва́льцінам |
| В. |
Ва́льціны |
| Т. |
Ва́льцінамі |
| М. |
Ва́льцінах |
вальцо́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вальцо́вачны |
вальцо́вачная |
вальцо́вачнае |
вальцо́вачныя |
| Р. |
вальцо́вачнага |
вальцо́вачнай
вальцо́вачнае |
вальцо́вачнага |
вальцо́вачных |
| Д. |
вальцо́вачнаму |
вальцо́вачнай |
вальцо́вачнаму |
вальцо́вачным |
| В. |
вальцо́вачны (неадуш.)
вальцо́вачнага (адуш.) |
вальцо́вачную |
вальцо́вачнае |
вальцо́вачныя (неадуш.)
вальцо́вачных (адуш.) |
| Т. |
вальцо́вачным |
вальцо́вачнай
вальцо́вачнаю |
вальцо́вачным |
вальцо́вачнымі |
| М. |
вальцо́вачным |
вальцо́вачнай |
вальцо́вачным |
вальцо́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вальцо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вальцо́вы |
вальцо́вая |
вальцо́вае |
вальцо́выя |
| Р. |
вальцо́вага |
вальцо́вай
вальцо́вае |
вальцо́вага |
вальцо́вых |
| Д. |
вальцо́ваму |
вальцо́вай |
вальцо́ваму |
вальцо́вым |
| В. |
вальцо́вы (неадуш.)
вальцо́вага (адуш.) |
вальцо́вую |
вальцо́вае |
вальцо́выя (неадуш.)
вальцо́вых (адуш.) |
| Т. |
вальцо́вым |
вальцо́вай
вальцо́ваю |
вальцо́вым |
вальцо́вымі |
| М. |
вальцо́вым |
вальцо́вай |
вальцо́вым |
вальцо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вальцо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вальцо́ўка |
| Р. |
вальцо́ўкі |
| Д. |
вальцо́ўцы |
| В. |
вальцо́ўку |
| Т. |
вальцо́ўкай
вальцо́ўкаю |
| М. |
вальцо́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.