псіхадэлі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| псіхадэлі́чна | - | - |
псіхадэлі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| псіхадэлі́чна | - | - |
псіхадэлі́чны
прыметнік, адносны
| псіхадэлі́чны | псіхадэлі́чная | псіхадэлі́чнае | псіхадэлі́чныя | |
| псіхадэлі́чнага | псіхадэлі́чнай псіхадэлі́чнае |
псіхадэлі́чнага | псіхадэлі́чных | |
| псіхадэлі́чнаму | псіхадэлі́чнай | псіхадэлі́чнаму | псіхадэлі́чным | |
| псіхадэлі́чны ( псіхадэлі́чнага ( |
псіхадэлі́чную | псіхадэлі́чнае | псіхадэлі́чныя ( псіхадэлі́чных ( |
|
| псіхадэлі́чным | псіхадэлі́чнай псіхадэлі́чнаю |
псіхадэлі́чным | псіхадэлі́чнымі | |
| псіхадэлі́чным | псіхадэлі́чнай | псіхадэлі́чным | псіхадэлі́чных | |
Крыніцы:
псіхадэлі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| псіхадэлі́я | |
| псіхадэлі́і | |
| псіхадэлі́і | |
| псіхадэлі́ю | |
| псіхадэлі́яй псіхадэлі́яю |
|
| псіхадэлі́і |
Крыніцы:
псіхаідэалагі́чны
прыметнік, адносны
| псіхаідэалагі́чны | псіхаідэалагі́чная | псіхаідэалагі́чнае | псіхаідэалагі́чныя | |
| псіхаідэалагі́чнага | псіхаідэалагі́чнай псіхаідэалагі́чнае |
псіхаідэалагі́чнага | псіхаідэалагі́чных | |
| псіхаідэалагі́чнаму | псіхаідэалагі́чнай | псіхаідэалагі́чнаму | псіхаідэалагі́чным | |
| псіхаідэалагі́чны ( псіхаідэалагі́чнага ( |
псіхаідэалагі́чную | псіхаідэалагі́чнае | псіхаідэалагі́чныя ( псіхаідэалагі́чных ( |
|
| псіхаідэалагі́чным | псіхаідэалагі́чнай псіхаідэалагі́чнаю |
псіхаідэалагі́чным | псіхаідэалагі́чнымі | |
| псіхаідэалагі́чным | псіхаідэалагі́чнай | псіхаідэалагі́чным | псіхаідэалагі́чных | |
Крыніцы:
псіхаідэало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| псіхаідэало́гія | |
| псіхаідэало́гіі | |
| псіхаідэало́гіі | |
| псіхаідэало́гію | |
| псіхаідэало́гіяй псіхаідэало́гіяю |
|
| псіхаідэало́гіі |
Крыніцы:
псіхаімпатэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| псіхаімпатэ́нцыя | |
| псіхаімпатэ́нцыі | |
| псіхаімпатэ́нцыі | |
| псіхаімпатэ́нцыю | |
| псіхаімпатэ́нцыяй псіхаімпатэ́нцыяю |
|
| псіхаімпатэ́нцыі |
Крыніцы:
псіхакарэкцы́йны
прыметнік, адносны
| псіхакарэкцы́йны | псіхакарэкцы́йная | псіхакарэкцы́йнае | псіхакарэкцы́йныя | |
| псіхакарэкцы́йнага | псіхакарэкцы́йнай псіхакарэкцы́йнае |
псіхакарэкцы́йнага | псіхакарэкцы́йных | |
| псіхакарэкцы́йнаму | псіхакарэкцы́йнай | псіхакарэкцы́йнаму | псіхакарэкцы́йным | |
| псіхакарэкцы́йны ( псіхакарэкцы́йнага ( |
псіхакарэкцы́йную | псіхакарэкцы́йнае | псіхакарэкцы́йныя ( псіхакарэкцы́йных ( |
|
| псіхакарэкцы́йным | псіхакарэкцы́йнай псіхакарэкцы́йнаю |
псіхакарэкцы́йным | псіхакарэкцы́йнымі | |
| псіхакарэкцы́йным | псіхакарэкцы́йнай | псіхакарэкцы́йным | псіхакарэкцы́йных | |
Крыніцы:
псіхакарэ́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| псіхакарэ́кцыя | |
| псіхакарэ́кцыі | |
| псіхакарэ́кцыі | |
| псіхакарэ́кцыю | |
| псіхакарэ́кцыяй псіхакарэ́кцыяю |
|
| псіхакарэ́кцыі |
Крыніцы:
псіхакіне́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| псіхакіне́з | |
| псіхакіне́зу | |
| псіхакіне́зу | |
| псіхакіне́з | |
| псіхакіне́зам | |
| псіхакіне́зе |
Крыніцы:
псіхакінеты́чны
прыметнік, адносны
| псіхакінеты́чны | псіхакінеты́чная | псіхакінеты́чнае | псіхакінеты́чныя | |
| псіхакінеты́чнага | псіхакінеты́чнай псіхакінеты́чнае |
псіхакінеты́чнага | псіхакінеты́чных | |
| псіхакінеты́чнаму | псіхакінеты́чнай | псіхакінеты́чнаму | псіхакінеты́чным | |
| псіхакінеты́чны ( псіхакінеты́чнага ( |
псіхакінеты́чную | псіхакінеты́чнае | псіхакінеты́чныя ( псіхакінеты́чных ( |
|
| псіхакінеты́чным | псіхакінеты́чнай псіхакінеты́чнаю |
псіхакінеты́чным | псіхакінеты́чнымі | |
| псіхакінеты́чным | псіхакінеты́чнай | псіхакінеты́чным | псіхакінеты́чных | |
Крыніцы: