псіхаакты́ўны
прыметнік, адносны
псіхаакты́ўны | псіхаакты́ўная | псіхаакты́ўнае | псіхаакты́ўныя | |
псіхаакты́ўнага | псіхаакты́ўнай псіхаакты́ўнае |
псіхаакты́ўнага | псіхаакты́ўных | |
псіхаакты́ўнаму | псіхаакты́ўнай | псіхаакты́ўнаму | псіхаакты́ўным | |
псіхаакты́ўны ( псіхаакты́ўнага ( |
псіхаакты́ўную | псіхаакты́ўнае | псіхаакты́ўныя ( псіхаакты́ўных ( |
|
псіхаакты́ўным | псіхаакты́ўнай псіхаакты́ўнаю |
псіхаакты́ўным | псіхаакты́ўнымі | |
псіхаакты́ўным | псіхаакты́ўнай | псіхаакты́ўным | псіхаакты́ўных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)