псіхаанале́птык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
псіхаанале́птык | псіхаанале́птыкі | |
псіхаанале́птыку | псіхаанале́птыкаў | |
псіхаанале́птыку | псіхаанале́птыкам | |
псіхаанале́птык | псіхаанале́птыкі | |
псіхаанале́птыкам | псіхаанале́птыкамі | |
псіхаанале́птыку | псіхаанале́птыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)