псі́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псі́ны |
псі́ная |
псі́нае |
псі́ныя |
| Р. |
псі́нага |
псі́най псі́нае |
псі́нага |
псі́ных |
| Д. |
псі́наму |
псі́най |
псі́наму |
псі́ным |
| В. |
псі́ны (неадуш.) псі́нага (адуш.) |
псі́ную |
псі́нае |
псі́ныя (неадуш.) псі́ных (адуш.) |
| Т. |
псі́ным |
псі́най псі́наю |
псі́ным |
псі́нымі |
| М. |
псі́ным |
псі́най |
псі́ным |
псі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
псітаказа́ўр
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псітаказа́ўр |
псітаказа́ўры |
| Р. |
псітаказа́ўра |
псітаказа́ўраў |
| Д. |
псітаказа́ўру |
псітаказа́ўрам |
| В. |
псітаказа́ўра |
псітаказа́ўраў |
| Т. |
псітаказа́ўрам |
псітаказа́ўрамі |
| М. |
псітаказа́ўры |
псітаказа́ўрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
псітако́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псітако́з |
псітако́зы |
| Р. |
псітако́зу |
псітако́заў |
| Д. |
псітако́зу |
псітако́зам |
| В. |
псітако́з |
псітако́зы |
| Т. |
псітако́зам |
псітако́замі |
| М. |
псітако́зе |
псітако́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
псі́х
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псі́х |
псі́хі |
| Р. |
псі́ха |
псі́хаў |
| Д. |
псі́ху |
псі́хам |
| В. |
псі́ха |
псі́хаў |
| Т. |
псі́хам |
псі́хамі |
| М. |
псі́ху |
псі́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
псіхаанале́птык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхаанале́птык |
псіхаанале́птыкі |
| Р. |
псіхаанале́птыку |
псіхаанале́птыкаў |
| Д. |
псіхаанале́птыку |
псіхаанале́птыкам |
| В. |
псіхаанале́птык |
псіхаанале́птыкі |
| Т. |
псіхаанале́птыкам |
псіхаанале́птыкамі |
| М. |
псіхаанале́птыку |
псіхаанале́птыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
псіхаана́ліз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псіхаана́ліз |
| Р. |
псіхаана́лізу |
| Д. |
псіхаана́лізу |
| В. |
псіхаана́ліз |
| Т. |
псіхаана́лізам |
| М. |
псіхаана́лізе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхааналі́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхааналі́тык |
псіхааналі́тыкі |
| Р. |
псіхааналі́тыка |
псіхааналі́тыкаў |
| Д. |
псіхааналі́тыку |
псіхааналі́тыкам |
| В. |
псіхааналі́тыка |
псіхааналі́тыкаў |
| Т. |
псіхааналі́тыкам |
псіхааналі́тыкамі |
| М. |
псіхааналі́тыку |
псіхааналі́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
псіхааналіты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| псіхааналіты́чна |
- |
- |