псеўдатуберкулё́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псеўдатуберкулё́зны псеўдатуберкулё́зная псеўдатуберкулё́знае псеўдатуберкулё́зныя
Р. псеўдатуберкулё́знага псеўдатуберкулё́знай
псеўдатуберкулё́знае		 псеўдатуберкулё́знага псеўдатуберкулё́зных
Д. псеўдатуберкулё́знаму псеўдатуберкулё́знай псеўдатуберкулё́знаму псеўдатуберкулё́зным
В. псеўдатуберкулё́зны (неадуш.)
псеўдатуберкулё́знага (адуш.)		 псеўдатуберкулё́зную псеўдатуберкулё́знае псеўдатуберкулё́зныя (неадуш.)
псеўдатуберкулё́зных (адуш.)
Т. псеўдатуберкулё́зным псеўдатуберкулё́знай
псеўдатуберкулё́знаю		 псеўдатуберкулё́зным псеўдатуберкулё́знымі
М. псеўдатуберкулё́зным псеўдатуберкулё́знай псеўдатуберкулё́зным псеўдатуберкулё́зных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)