псеўдафіласо́фскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псеўдафіласо́фскі псеўдафіласо́фская псеўдафіласо́фскае псеўдафіласо́фскія
Р. псеўдафіласо́фскага псеўдафіласо́фскай
псеўдафіласо́фскае		 псеўдафіласо́фскага псеўдафіласо́фскіх
Д. псеўдафіласо́фскаму псеўдафіласо́фскай псеўдафіласо́фскаму псеўдафіласо́фскім
В. псеўдафіласо́фскі (неадуш.)
псеўдафіласо́фскага (адуш.)		 псеўдафіласо́фскую псеўдафіласо́фскае псеўдафіласо́фскія (неадуш.)
псеўдафіласо́фскіх (адуш.)
Т. псеўдафіласо́фскім псеўдафіласо́фскай
псеўдафіласо́фскаю		 псеўдафіласо́фскім псеўдафіласо́фскімі
М. псеўдафіласо́фскім псеўдафіласо́фскай псеўдафіласо́фскім псеўдафіласо́фскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)