Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прастарэ́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прастарэ́ка прастарэ́кі
Р. прастарэ́кі прастарэ́к
Д. прастарэ́цы прастарэ́кам
В. прастарэ́ку прастарэ́к
Т. прастарэ́кай
прастарэ́каю		 прастарэ́камі
М. прастарэ́цы прастарэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

прастарэ́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прастарэ́ка прастарэ́кі
Р. прастарэ́кі прастарэ́к
Д. прастарэ́ку прастарэ́кам
В. прастарэ́ку прастарэ́к
Т. прастарэ́кам прастарэ́камі
М. прастарэ́ку прастарэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

прастарэ́каваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прастарэ́кую прастарэ́куем
2-я ас. прастарэ́куеш прастарэ́куеце
3-я ас. прастарэ́куе прастарэ́куюць
Прошлы час
м. прастарэ́каваў прастарэ́кавалі
ж. прастарэ́кавала
н. прастарэ́кавала
Загадны лад
2-я ас. прастарэ́куй прастарэ́куйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прастарэ́куючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прастарэ́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прастарэ́канне
Р. прастарэ́кання
Д. прастарэ́канню
В. прастарэ́канне
Т. прастарэ́каннем
М. прастарэ́канні

Крыніцы: piskunou2012.

прастарэ́каць

‘расказваць пра пустое, нязначнае (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прастарэ́каю прастарэ́каем
2-я ас. прастарэ́каеш прастарэ́каеце
3-я ас. прастарэ́кае прастарэ́каюць
Прошлы час
м. прастарэ́каў прастарэ́калі
ж. прастарэ́кала
н. прастарэ́кала
Загадны лад
2-я ас. прастарэ́кай прастарэ́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прастарэ́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

прастасло́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прастасло́йны прастасло́йная прастасло́йнае прастасло́йныя
Р. прастасло́йнага прастасло́йнай
прастасло́йнае		 прастасло́йнага прастасло́йных
Д. прастасло́йнаму прастасло́йнай прастасло́йнаму прастасло́йным
В. прастасло́йны (неадуш.)
прастасло́йнага (адуш.)		 прастасло́йную прастасло́йнае прастасло́йныя (неадуш.)
прастасло́йных (адуш.)
Т. прастасло́йным прастасло́йнай
прастасло́йнаю		 прастасло́йным прастасло́йнымі
М. прастасло́йным прастасло́йнай прастасло́йным прастасло́йных

Крыніцы: piskunou2012.

праста́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. праста́та
Р. праста́ты
Д. праста́це
В. праста́ту
Т. праста́тай
праста́таю
М. праста́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прастата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прастата́
Р. прастаты́
Д. прастаце́
В. прастату́
Т. прастато́й
прастато́ю
М. прастаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прастаты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прастаты́т
Р. прастаты́ту
Д. прастаты́ту
В. прастаты́т
Т. прастаты́там
М. прастаты́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прастаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прастаты́чны прастаты́чная прастаты́чнае прастаты́чныя
Р. прастаты́чнага прастаты́чнай
прастаты́чнае		 прастаты́чнага прастаты́чных
Д. прастаты́чнаму прастаты́чнай прастаты́чнаму прастаты́чным
В. прастаты́чны (неадуш.)
прастаты́чнага (адуш.)		 прастаты́чную прастаты́чнае прастаты́чныя (неадуш.)
прастаты́чных (адуш.)
Т. прастаты́чным прастаты́чнай
прастаты́чнаю		 прастаты́чным прастаты́чнымі
М. прастаты́чным прастаты́чнай прастаты́чным прастаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.