прастарэ́каць

‘расказваць пра пустое, нязначнае (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прастарэ́каю прастарэ́каем
2-я ас. прастарэ́каеш прастарэ́каеце
3-я ас. прастарэ́кае прастарэ́каюць
Прошлы час
м. прастарэ́каў прастарэ́калі
ж. прастарэ́кала
н. прастарэ́кала
Загадны лад
2-я ас. прастарэ́кай прастарэ́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прастарэ́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)