прастарэ́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прастарэ́канне | |
| прастарэ́кання | |
| прастарэ́канню | |
| прастарэ́канне | |
| прастарэ́каннем | |
| прастарэ́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)