Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

непару́хлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непару́хлівы непару́хлівая непару́хлівае непару́хлівыя
Р. непару́хлівага непару́хлівай
непару́хлівае
непару́хлівага непару́хлівых
Д. непару́хліваму непару́хлівай непару́хліваму непару́хлівым
В. непару́хлівы (неадуш.)
непару́хлівага (адуш.)
непару́хлівую непару́хлівае непару́хлівыя (неадуш.)
непару́хлівых (адуш.)
Т. непару́хлівым непару́хлівай
непару́хліваю
непару́хлівым непару́хлівымі
М. непару́хлівым непару́хлівай непару́хлівым непару́хлівых

Крыніцы: piskunou2012.

непаруша́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
непаруша́льна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

непаруша́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. непаруша́льнасць
Р. непаруша́льнасці
Д. непаруша́льнасці
В. непаруша́льнасць
Т. непаруша́льнасцю
М. непаруша́льнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

непаруша́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непаруша́льны непаруша́льная непаруша́льнае непаруша́льныя
Р. непаруша́льнага непаруша́льнай
непаруша́льнае
непаруша́льнага непаруша́льных
Д. непаруша́льнаму непаруша́льнай непаруша́льнаму непаруша́льным
В. непаруша́льны (неадуш.)
непаруша́льнага (адуш.)
непаруша́льную непаруша́льнае непаруша́льныя (неадуш.)
непаруша́льных (адуш.)
Т. непаруша́льным непаруша́льнай
непаруша́льнаю
непаруша́льным непаруша́льнымі
М. непаруша́льным непаруша́льнай непаруша́льным непаруша́льных

Крыніцы: piskunou2012.

непару́шанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. непару́шанасць
Р. непару́шанасці
Д. непару́шанасці
В. непару́шанасць
Т. непару́шанасцю
М. непару́шанасці

Крыніцы: piskunou2012.

непару́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непару́шаны непару́шаная непару́шанае непару́шаныя
Р. непару́шанага непару́шанай
непару́шанае
непару́шанага непару́шаных
Д. непару́шанаму непару́шанай непару́шанаму непару́шаным
В. непару́шаны (неадуш.)
непару́шанага (адуш.)
непару́шаную непару́шанае непару́шаныя (неадуш.)
непару́шаных (адуш.)
Т. непару́шаным непару́шанай
непару́шанаю
непару́шаным непару́шанымі
М. непару́шаным непару́шанай непару́шаным непару́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

непару́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непару́шаны непару́шаная непару́шанае непару́шаныя
Р. непару́шанага непару́шанай
непару́шанае
непару́шанага непару́шаных
Д. непару́шанаму непару́шанай непару́шанаму непару́шаным
В. непару́шаны (неадуш.)
непару́шанага (адуш.)
непару́шаную непару́шанае непару́шаныя (неадуш.)
непару́шаных (адуш.)
Т. непару́шаным непару́шанай
непару́шанаю
непару́шаным непару́шанымі
М. непару́шаным непару́шанай непару́шаным непару́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

непару́шна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
непару́шна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

непару́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. непару́шнасць
Р. непару́шнасці
Д. непару́шнасці
В. непару́шнасць
Т. непару́шнасцю
М. непару́шнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

непару́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непару́шны непару́шная непару́шнае непару́шныя
Р. непару́шнага непару́шнай
непару́шнае
непару́шнага непару́шных
Д. непару́шнаму непару́шнай непару́шнаму непару́шным
В. непару́шны (неадуш.)
непару́шнага (адуш.)
непару́шную непару́шнае непару́шныя (неадуш.)
непару́шных (адуш.)
Т. непару́шным непару́шнай
непару́шнаю
непару́шным непару́шнымі
М. непару́шным непару́шнай непару́шным непару́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.