тузану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тузану́ся |
тузанё́мся |
| 2-я ас. |
тузане́шся |
тузаняце́ся |
| 3-я ас. |
тузане́цца |
тузану́цца |
| Прошлы час |
| м. |
тузану́ўся |
тузану́ліся |
| ж. |
тузану́лася |
| н. |
тузану́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тузані́ся |
тузані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
тузану́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тузану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тузану́ |
тузанё́м |
| 2-я ас. |
тузане́ш |
тузаняце́ |
| 3-я ас. |
тузане́ |
тузану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
тузану́ў |
тузану́лі |
| ж. |
тузану́ла |
| н. |
тузану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тузані́ |
тузані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
тузану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ту́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ту́заны |
ту́заная |
ту́занае |
ту́заныя |
| Р. |
ту́занага |
ту́занай ту́занае |
ту́занага |
ту́заных |
| Д. |
ту́занаму |
ту́занай |
ту́занаму |
ту́заным |
| В. |
ту́заны (неадуш.) ту́занага (адуш.) |
ту́заную |
ту́занае |
ту́заныя (неадуш.) ту́заных (адуш.) |
| Т. |
ту́заным |
ту́занай ту́занаю |
ту́заным |
ту́занымі |
| М. |
ту́заным |
ту́занай |
ту́заным |
ту́заных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ту́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ту́заны |
ту́заная |
ту́занае |
ту́заныя |
| Р. |
ту́занага |
ту́занай ту́занае |
ту́занага |
ту́заных |
| Д. |
ту́занаму |
ту́занай |
ту́занаму |
ту́заным |
| В. |
ту́заны (неадуш.) ту́занага (адуш.) |
ту́заную |
ту́занае |
ту́заныя (неадуш.) ту́заных (адуш.) |
| Т. |
ту́заным |
ту́занай ту́занаю |
ту́заным |
ту́занымі |
| М. |
ту́заным |
ту́занай |
ту́заным |
ту́заных |
Кароткая форма: ту́зана.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ту́зацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ту́заюся |
ту́заемся |
| 2-я ас. |
ту́заешся |
ту́заецеся |
| 3-я ас. |
ту́заецца |
ту́заюцца |
| Прошлы час |
| м. |
ту́заўся |
ту́заліся |
| ж. |
ту́залася |
| н. |
ту́залася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ту́зайся |
ту́зайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ту́заючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ту́заць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ту́заю |
ту́заем |
| 2-я ас. |
ту́заеш |
ту́заеце |
| 3-я ас. |
ту́зае |
ту́заюць |
| Прошлы час |
| м. |
ту́заў |
ту́залі |
| ж. |
ту́зала |
| н. |
ту́зала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ту́зай |
ту́зайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ту́заючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ту́збіца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ту́збіца |
| Р. |
Ту́збіцы |
| Д. |
Ту́збіцы |
| В. |
Ту́збіцу |
| Т. |
Ту́збіцай Ту́збіцаю |
| М. |
Ту́збіцы |
тузгані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тузгані́на |
| Р. |
тузгані́ны |
| Д. |
тузгані́не |
| В. |
тузгані́ну |
| Т. |
тузгані́най тузгані́наю |
| М. |
тузгані́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
ту́зганне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ту́зганне |
| Р. |
ту́згання |
| Д. |
ту́зганню |
| В. |
ту́зганне |
| Т. |
ту́зганнем |
| М. |
ту́зганні |
Крыніцы:
piskunou2012.