прычаса́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прычашу́ |
прычэ́шам |
| 2-я ас. |
прычэ́шаш |
прычэ́шаце |
| 3-я ас. |
прычэ́ша |
прычэ́шуць |
| Прошлы час |
| м. |
прычаса́ў |
прычаса́лі |
| ж. |
прычаса́ла |
| н. |
прычаса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прычашы́ |
прычашы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прычаса́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
прыча́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыча́снік |
прыча́снікі |
| Р. |
прыча́сніка |
прыча́снікаў |
| Д. |
прыча́сніку |
прыча́снікам |
| В. |
прыча́сніка |
прыча́снікаў |
| Т. |
прыча́снікам |
прыча́снікамі |
| М. |
прыча́сніку |
прыча́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыча́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыча́снік |
прыча́снікі |
| Р. |
прыча́сніка |
прыча́снікаў |
| Д. |
прыча́сніку |
прыча́снікам |
| В. |
прыча́снік |
прыча́снікі |
| Т. |
прыча́снікам |
прыча́снікамі |
| М. |
прыча́сніку |
прыча́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыча́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыча́сніца |
прыча́сніцы |
| Р. |
прыча́сніцы |
прыча́сніц |
| Д. |
прыча́сніцы |
прыча́сніцам |
| В. |
прыча́сніцу |
прыча́сніц |
| Т. |
прыча́сніцай прыча́сніцаю |
прыча́сніцамі |
| М. |
прыча́сніцы |
прыча́сніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыча́сце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыча́сце |
| Р. |
прыча́сця |
| Д. |
прыча́сцю |
| В. |
прыча́сце |
| Т. |
прыча́сцем |
| М. |
прыча́сці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прычасці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прычашчу́ся |
прычасці́мся |
| 2-я ас. |
прычасці́шся |
прычасціце́ся |
| 3-я ас. |
прычасці́цца |
прычасця́цца |
| Прошлы час |
| м. |
прычасці́ўся |
прычасці́ліся |
| ж. |
прычасці́лася |
| н. |
прычасці́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прычасці́ся |
прычасці́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прычасці́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прычасці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прычашчу́ |
прычасці́м |
| 2-я ас. |
прычасці́ш |
прычасціце́ |
| 3-я ас. |
прычасці́ць |
прычасця́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прычасці́ў |
прычасці́лі |
| ж. |
прычасці́ла |
| н. |
прычасці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прычасці́ |
прычасці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прычасці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыча́сць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыча́сць |
| Р. |
прыча́сці |
| Д. |
прыча́сці |
| В. |
прыча́сць |
| Т. |
прыча́сцю |
| М. |
прыча́сці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыча́хкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыча́хкаю |
прыча́хкаем |
| 2-я ас. |
прыча́хкаеш |
прыча́хкаеце |
| 3-я ас. |
прыча́хкае |
прыча́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыча́хкаў |
прыча́хкалі |
| ж. |
прыча́хкала |
| н. |
прыча́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыча́хкай |
прыча́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыча́хкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.