прычарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычару́ю прычару́ем
2-я ас. прычару́еш прычару́еце
3-я ас. прычару́е прычару́юць
Прошлы час
м. прычарава́ў прычарава́лі
ж. прычарава́ла
н. прычарава́ла
Загадны лад
2-я ас. прычару́й прычару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прычарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)