прычапуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прычапуру́ прычапуры́м
2-я ас. прычапуры́ш прычапурыце́
3-я ас. прычапуры́ць прычапура́ць
Прошлы час
м. прычапуры́ў прычапуры́лі
ж. прычапуры́ла
н. прычапуры́ла
Загадны лад
2-я ас. прычапуры́ прычапуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прычапуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)