незатума́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незатума́нены |
незатума́неная |
незатума́ненае |
незатума́неныя |
Р. |
незатума́ненага |
незатума́ненай незатума́ненае |
незатума́ненага |
незатума́неных |
Д. |
незатума́ненаму |
незатума́ненай |
незатума́ненаму |
незатума́неным |
В. |
незатума́нены (неадуш.) незатума́ненага (адуш.) |
незатума́неную |
незатума́ненае |
незатума́неныя (неадуш.) незатума́неных (адуш.) |
Т. |
незатума́неным |
незатума́ненай незатума́ненаю |
незатума́неным |
незатума́ненымі |
М. |
незатума́неным |
незатума́ненай |
незатума́неным |
незатума́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незатуха́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незатуха́льны |
незатуха́льная |
незатуха́льнае |
незатуха́льныя |
Р. |
незатуха́льнага |
незатуха́льнай незатуха́льнае |
незатуха́льнага |
незатуха́льных |
Д. |
незатуха́льнаму |
незатуха́льнай |
незатуха́льнаму |
незатуха́льным |
В. |
незатуха́льны (неадуш.) незатуха́льнага (адуш.) |
незатуха́льную |
незатуха́льнае |
незатуха́льныя (неадуш.) незатуха́льных (адуш.) |
Т. |
незатуха́льным |
незатуха́льнай незатуха́льнаю |
незатуха́льным |
незатуха́льнымі |
М. |
незатуха́льным |
незатуха́льнай |
незатуха́льным |
незатуха́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
незату́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незату́шаны |
незату́шаная |
незату́шанае |
незату́шаныя |
Р. |
незату́шанага |
незату́шанай незату́шанае |
незату́шанага |
незату́шаных |
Д. |
незату́шанаму |
незату́шанай |
незату́шанаму |
незату́шаным |
В. |
незату́шаны (неадуш.) незату́шанага (адуш.) |
незату́шаную |
незату́шанае |
незату́шаныя (неадуш.) незату́шаных (адуш.) |
Т. |
незату́шаным |
незату́шанай незату́шанаю |
незату́шаным |
незату́шанымі |
М. |
незату́шаным |
незату́шанай |
незату́шаным |
незату́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
незату́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незату́шаны |
незату́шаная |
незату́шанае |
незату́шаныя |
Р. |
незату́шанага |
незату́шанай незату́шанае |
незату́шанага |
незату́шаных |
Д. |
незату́шанаму |
незату́шанай |
незату́шанаму |
незату́шаным |
В. |
незату́шаны (неадуш.) незату́шанага (адуш.) |
незату́шаную |
незату́шанае |
незату́шаныя (неадуш.) незату́шаных (адуш.) |
Т. |
незату́шаным |
незату́шанай незату́шанаю |
незату́шаным |
незату́шанымі |
М. |
незату́шаным |
незату́шанай |
незату́шаным |
незату́шаных |
Кароткая форма: незату́шана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
незаўважана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
незаўважана |
- |
- |
незаўважа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
незаўважа́нне |
Р. |
незаўважа́ння |
Д. |
незаўважа́нню |
В. |
незаўважа́нне |
Т. |
незаўважа́ннем |
М. |
незаўважа́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.