вы́вернуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́вернуся |
вы́вернемся |
| 2-я ас. |
вы́вернешся |
вы́вернецеся |
| 3-я ас. |
вы́вернецца |
вы́вернуцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́вернуўся |
вы́вернуліся |
| ж. |
вы́вернулася |
| н. |
вы́вернулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́верніся |
вы́верніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́вернуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́вернуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́верну |
вы́вернем |
| 2-я ас. |
вы́вернеш |
вы́вернеце |
| 3-я ас. |
вы́верне |
вы́вернуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́вернуў |
вы́вернулі |
| ж. |
вы́вернула |
| н. |
вы́вернула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́верні |
вы́верніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́вернуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́верт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́верт |
вы́верты |
| Р. |
вы́верту |
вы́вертаў |
| Д. |
вы́верту |
вы́вертам |
| В. |
вы́верт |
вы́верты |
| Т. |
вы́вертам |
вы́вертамі |
| М. |
вы́верце |
вы́вертах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выве́ртаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выве́ртаю |
выве́ртаем |
| 2-я ас. |
выве́ртаеш |
выве́ртаеце |
| 3-я ас. |
выве́ртае |
выве́ртаюць |
| Прошлы час |
| м. |
выве́ртаў |
выве́рталі |
| ж. |
выве́ртала |
| н. |
выве́ртала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выве́ртаючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вы́верцець
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́верчу |
вы́верцім |
| 2-я ас. |
вы́верціш |
вы́верціце |
| 3-я ас. |
вы́верціць |
вы́верцяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́верцеў |
вы́верцелі |
| ж. |
вы́верцела |
| н. |
вы́верцела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́верці |
вы́верціце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́верцеўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́верчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́верчаны |
вы́верчаная |
вы́верчанае |
вы́верчаныя |
| Р. |
вы́верчанага |
вы́верчанай вы́верчанае |
вы́верчанага |
вы́верчаных |
| Д. |
вы́верчанаму |
вы́верчанай |
вы́верчанаму |
вы́верчаным |
| В. |
вы́верчаны (неадуш.) вы́верчанага (адуш.) |
вы́верчаную |
вы́верчанае |
вы́верчаныя (неадуш.) вы́верчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́верчаным |
вы́верчанай вы́верчанаю |
вы́верчаным |
вы́верчанымі |
| М. |
вы́верчаным |
вы́верчанай |
вы́верчаным |
вы́верчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
выве́рчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выве́рчваю |
выве́рчваем |
| 2-я ас. |
выве́рчваеш |
выве́рчваеце |
| 3-я ас. |
выве́рчвае |
выве́рчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выве́рчваў |
выве́рчвалі |
| ж. |
выве́рчвала |
| н. |
выве́рчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выве́рчвай |
выве́рчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выве́рчваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́вершчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́вершчык |
вы́вершчыкі |
| Р. |
вы́вершчыка |
вы́вершчыкаў |
| Д. |
вы́вершчыку |
вы́вершчыкам |
| В. |
вы́вершчыка |
вы́вершчыкаў |
| Т. |
вы́вершчыкам |
вы́вершчыкамі |
| М. |
вы́вершчыку |
вы́вершчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вы́вершыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́вершу |
вы́вершым |
| 2-я ас. |
вы́вершыш |
вы́вершыце |
| 3-я ас. |
вы́вершыць |
вы́вершаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́вершыў |
вы́вершылі |
| ж. |
вы́вершыла |
| н. |
вы́вершыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́вершы |
вы́вершыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́вершыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Вы́веры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Вы́веры |
| Р. |
Вы́вераў |
| Д. |
Вы́верам |
| В. |
Вы́веры |
| Т. |
Вы́верамі |
| М. |
Вы́верах |