Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ву́пражна-ўю́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́пражна-ўю́чны ву́пражна-ўю́чная ву́пражна-ўю́чнае ву́пражна-ўю́чныя
Р. ву́пражна-ўю́чнага ву́пражна-ўю́чнай
ву́пражна-ўю́чнае
ву́пражна-ўю́чнага ву́пражна-ўю́чных
Д. ву́пражна-ўю́чнаму ву́пражна-ўю́чнай ву́пражна-ўю́чнаму ву́пражна-ўю́чным
В. ву́пражна-ўю́чны (неадуш.)
ву́пражна-ўю́чнага (адуш.)
ву́пражна-ўю́чную ву́пражна-ўю́чнае ву́пражна-ўю́чныя (неадуш.)
ву́пражна-ўю́чных (адуш.)
Т. ву́пражна-ўю́чным ву́пражна-ўю́чнай
ву́пражна-ўю́чнаю
ву́пражна-ўю́чным ву́пражна-ўю́чнымі
М. ву́пражна-ўю́чным ву́пражна-ўю́чнай ву́пражна-ўю́чным ву́пражна-ўю́чных

Крыніцы: piskunou2012.

ву́пражны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́пражны ву́пражная ву́пражнае ву́пражныя
Р. ву́пражнага ву́пражнай
ву́пражнае
ву́пражнага ву́пражных
Д. ву́пражнаму ву́пражнай ву́пражнаму ву́пражным
В. ву́пражны (неадуш.)
ву́пражнага (адуш.)
ву́пражную ву́пражнае ву́пражныя (неадуш.)
ву́пражных (адуш.)
Т. ву́пражным ву́пражнай
ву́пражнаю
ву́пражным ву́пражнымі
М. ву́пражным ву́пражнай ву́пражным ву́пражных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вупы́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вупы́рства
Р. вупы́рства
Д. вупы́рству
В. вупы́рства
Т. вупы́рствам
М. вупы́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

вурга́ніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вурга́ню вурга́нім
2-я ас. вурга́ніш вурга́ніце
3-я ас. вурга́ніць вурга́няць
Прошлы час
м. вурга́ніў вурга́нілі
ж. вурга́ніла
н. вурга́ніла
Загадны лад
2-я ас. вурга́нь вурга́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вурга́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

вурзану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вурзану́ся вурзанё́мся
2-я ас. вурзане́шся вурзаняце́ся
3-я ас. вурзане́цца вурзану́цца
Прошлы час
м. вурзану́ўся вурзану́ліся
ж. вурзану́лася
н. вурзану́лася
Загадны лад
2-я ас. вурзані́ся вурзані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вурзану́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

вурзну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вурзну́ся вурзнё́мся
2-я ас. вурзне́шся вурзняце́ся
3-я ас. вурзне́цца вурзну́цца
Прошлы час
м. вурзну́ўся вурзну́ліся
ж. вурзну́лася
н. вурзну́лася
Загадны лад
2-я ас. вурзні́ся вурзні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вурзну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

вурзну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вурзну́ вурзнё́м
2-я ас. вурзне́ш вурзняце́
3-я ас. вурзне́ вурзну́ць
Прошлы час
м. вурзну́ў вурзну́лі
ж. вурзну́ла
н. вурзну́ла
Загадны лад
2-я ас. вурзні́ вурзні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час вурзну́ўшы

Іншыя варыянты: ву́рзнуць.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

ву́рзнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ву́рзну ву́рзнем
2-я ас. ву́рзнеш ву́рзняце
3-я ас. ву́рзне ву́рзнуць
Прошлы час
м. ву́рзнуў ву́рзнулі
ж. ву́рзнула
н. ву́рзнула
Загадны лад
2-я ас. ву́рзні ву́рзніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ву́рзнуўшы

Іншыя варыянты: вурзну́ць.

Крыніцы: krapivabr2012.

вуркага́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуркага́н вуркага́ны
Р. вуркага́на вуркага́наў
Д. вуркага́ну вуркага́нам
В. вуркага́на вуркага́наў
Т. вуркага́нам вуркага́намі
М. вуркага́не вуркага́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ву́рканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ву́рканне
Р. ву́ркання
Д. ву́рканню
В. ву́рканне
Т. ву́рканнем
М. ву́рканні

Крыніцы: piskunou2012.