шамбер’е́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шамбер’е́р |
шамбер’е́ры |
Р. |
шамбер’е́ра |
шамбер’е́раў |
Д. |
шамбер’е́ру |
шамбер’е́рам |
В. |
шамбер’е́р |
шамбер’е́ры |
Т. |
шамбер’е́рам |
шамбер’е́рамі |
М. |
шамбер’е́ры |
шамбер’е́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
шамбе́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шамбе́рка |
шамбе́ркі |
Р. |
шамбе́ркі |
шамбе́рак |
Д. |
шамбе́рцы |
шамбе́ркам |
В. |
шамбе́рку |
шамбе́рак |
Т. |
шамбе́ркай шамбе́ркаю |
шамбе́ркамі |
М. |
шамбе́рцы |
шамбе́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шамбе́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шамбе́рства |
Р. |
шамбе́рства |
Д. |
шамбе́рству |
В. |
шамбе́рства |
Т. |
шамбе́рствам |
М. |
шамбе́рстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
шамбертэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шамбертэ́н |
Р. |
шамбертэ́ну |
Д. |
шамбертэ́ну |
В. |
шамбертэ́н |
Т. |
шамбертэ́нам |
М. |
шамбертэ́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
шамбе́рыць
‘круціць, махляваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шамбе́ру |
шамбе́рым |
2-я ас. |
шамбе́рыш |
шамбе́рыце |
3-я ас. |
шамбе́рыць |
шамбе́раць |
Прошлы час |
м. |
шамбе́рыў |
шамбе́рылі |
ж. |
шамбе́рыла |
н. |
шамбе́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шамбе́р |
шамбе́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шамбе́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шамбялі́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шамбялі́н |
Р. |
Шамбяліна́ |
Д. |
Шамбяліну́ |
В. |
Шамбялі́н |
Т. |
Шамбяліно́м |
М. |
Шамбяліне́ |
Шамі́ль
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Шамі́ль |
Шамі́лі |
Р. |
Шамі́ля |
Шамі́ляў |
Д. |
Шамі́лю |
Шамі́лям |
В. |
Шамі́ля |
Шамі́ляў |
Т. |
Шамі́лем |
Шамі́лямі |
М. |
Шамі́лю |
Шамі́лях |