наро́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наро́днік |
наро́днікі |
Р. |
наро́дніка |
наро́днікаў |
Д. |
наро́дніку |
наро́днікам |
В. |
наро́дніка |
наро́днікаў |
Т. |
наро́днікам |
наро́днікамі |
М. |
наро́дніку |
наро́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наро́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наро́дніца |
наро́дніцы |
Р. |
наро́дніцы |
наро́дніц |
Д. |
наро́дніцы |
наро́дніцам |
В. |
наро́дніцу |
наро́дніц |
Т. |
наро́дніцай наро́дніцаю |
наро́дніцамі |
М. |
наро́дніцы |
наро́дніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наро́дніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наро́дніцкі |
наро́дніцкая |
наро́дніцкае |
наро́дніцкія |
Р. |
наро́дніцкага |
наро́дніцкай наро́дніцкае |
наро́дніцкага |
наро́дніцкіх |
Д. |
наро́дніцкаму |
наро́дніцкай |
наро́дніцкаму |
наро́дніцкім |
В. |
наро́дніцкі (неадуш.) наро́дніцкага (адуш.) |
наро́дніцкую |
наро́дніцкае |
наро́дніцкія (неадуш.) наро́дніцкіх (адуш.) |
Т. |
наро́дніцкім |
наро́дніцкай наро́дніцкаю |
наро́дніцкім |
наро́дніцкімі |
М. |
наро́дніцкім |
наро́дніцкай |
наро́дніцкім |
наро́дніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наро́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наро́дніцтва |
Р. |
наро́дніцтва |
Д. |
наро́дніцтву |
В. |
наро́дніцтва |
Т. |
наро́дніцтвам |
М. |
наро́дніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наро́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наро́дны |
наро́дная |
наро́днае |
наро́дныя |
Р. |
наро́днага |
наро́днай наро́днае |
наро́днага |
наро́дных |
Д. |
наро́днаму |
наро́днай |
наро́днаму |
наро́дным |
В. |
наро́дны (неадуш.) наро́днага (адуш.) |
наро́дную |
наро́днае |
наро́дныя (неадуш.) наро́дных (адуш.) |
Т. |
наро́дным |
наро́днай наро́днаю |
наро́дным |
наро́днымі |
М. |
наро́дным |
наро́днай |
наро́дным |
наро́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наро́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наро́жнік |
наро́жнікі |
Р. |
наро́жніка |
наро́жнікаў |
Д. |
наро́жніку |
наро́жнікам |
В. |
наро́жнік |
наро́жнікі |
Т. |
наро́жнікам |
наро́жнікамі |
М. |
наро́жніку |
наро́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
наро́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наро́жны |
наро́жная |
наро́жнае |
наро́жныя |
Р. |
наро́жнага |
наро́жнай наро́жнае |
наро́жнага |
наро́жных |
Д. |
наро́жнаму |
наро́жнай |
наро́жнаму |
наро́жным |
В. |
наро́жны (неадуш.) наро́жнага (адуш.) |
наро́жную |
наро́жнае |
наро́жныя (неадуш.) наро́жных (адуш.) |
Т. |
наро́жным |
наро́жнай наро́жнаю |
наро́жным |
наро́жнымі |
М. |
наро́жным |
наро́жнай |
наро́жным |
наро́жных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
наро́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наро́к |
наро́кі |
Р. |
наро́ку |
наро́каў |
Д. |
наро́ку |
наро́кам |
В. |
наро́к |
наро́кі |
Т. |
наро́кам |
наро́камі |
М. |
наро́ку |
наро́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.