Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ненасы́чанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ненасы́чанасць	ненасы́чанасці
Р.	ненасы́чанасці	ненасы́чанасцяў ненасы́чанасцей
Д.	ненасы́чанасці	ненасы́чанасцям
В.	ненасы́чанасць	ненасы́чанасці
Т.	ненасы́чанасцю	ненасы́чанасцямі
М.	ненасы́чанасці	ненасы́чанасцях

Крыніцы: piskunou2012.

ненасы́чаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ненасы́чаны	ненасы́чаная	ненасы́чанае	ненасы́чаныя
Р.	ненасы́чанага	ненасы́чанай ненасы́чанае	ненасы́чанага	ненасы́чаных
Д.	ненасы́чанаму	ненасы́чанай	ненасы́чанаму	ненасы́чаным
В.	ненасы́чаны (неадуш.) ненасы́чанага (адуш.)	ненасы́чаную	ненасы́чанае	ненасы́чаныя (неадуш.) ненасы́чаных (адуш.)
Т.	ненасы́чаным	ненасы́чанай ненасы́чанаю	ненасы́чаным	ненасы́чанымі
М.	ненасы́чаным	ненасы́чанай	ненасы́чаным	ненасы́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ненасы́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ненасы́чаны	ненасы́чаная	ненасы́чанае	ненасы́чаныя
Р.	ненасы́чанага	ненасы́чанай ненасы́чанае	ненасы́чанага	ненасы́чаных
Д.	ненасы́чанаму	ненасы́чанай	ненасы́чанаму	ненасы́чаным
В.	ненасы́чаны (неадуш.) ненасы́чанага (адуш.)	ненасы́чаную	ненасы́чанае	ненасы́чаныя (неадуш.) ненасы́чаных (адуш.)
Т.	ненасы́чаным	ненасы́чанай ненасы́чанаю	ненасы́чаным	ненасы́чанымі
М.	ненасы́чаным	ненасы́чанай	ненасы́чаным	ненасы́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ненасы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ненасы́чаны	ненасы́чаная	ненасы́чанае	ненасы́чаныя
Р.	ненасы́чанага	ненасы́чанай ненасы́чанае	ненасы́чанага	ненасы́чаных
Д.	ненасы́чанаму	ненасы́чанай	ненасы́чанаму	ненасы́чаным
В.	ненасы́чаны (неадуш.) ненасы́чанага (адуш.)	ненасы́чаную	ненасы́чанае	ненасы́чаныя (неадуш.) ненасы́чаных (адуш.)
Т.	ненасы́чаным	ненасы́чанай ненасы́чанаю	ненасы́чаным	ненасы́чанымі
М.	ненасы́чаным	ненасы́чанай	ненасы́чаным	ненасы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

ненато́лены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ненато́лены	ненато́леная	ненато́ленае	ненато́леныя
Р.	ненато́ленага	ненато́ленай ненато́ленае	ненато́ленага	ненато́леных
Д.	ненато́ленаму	ненато́ленай	ненато́ленаму	ненато́леным
В.	ненато́лены (неадуш.) ненато́ленага (адуш.)	ненато́леную	ненато́ленае	ненато́леныя (неадуш.) ненато́леных (адуш.)
Т.	ненато́леным	ненато́ленай ненато́ленаю	ненато́леным	ненато́ленымі
М.	ненато́леным	ненато́ленай	ненато́леным	ненато́леных

Крыніцы: piskunou2012.

ненато́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ненато́лены	ненато́леная	ненато́ленае	ненато́леныя
Р.	ненато́ленага	ненато́ленай ненато́ленае	ненато́ленага	ненато́леных
Д.	ненато́ленаму	ненато́ленай	ненато́ленаму	ненато́леным
В.	ненато́лены (неадуш.) ненато́ленага (адуш.)	ненато́леную	ненато́ленае	ненато́леныя (неадуш.) ненато́леных (адуш.)
Т.	ненато́леным	ненато́ленай ненато́ленаю	ненато́леным	ненато́ленымі
М.	ненато́леным	ненато́ленай	ненато́леным	ненато́леных

Крыніцы: piskunou2012.

ненато́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ненато́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ненато́льны	ненато́льная	ненато́льнае	ненато́льныя
Р.	ненато́льнага	ненато́льнай ненато́льнае	ненато́льнага	ненато́льных
Д.	ненато́льнаму	ненато́льнай	ненато́льнаму	ненато́льным
В.	ненато́льны (неадуш.) ненато́льнага (адуш.)	ненато́льную	ненато́льнае	ненато́льныя (неадуш.) ненато́льных (адуш.)
Т.	ненато́льным	ненато́льнай ненато́льнаю	ненато́льным	ненато́льнымі
М.	ненато́льным	ненато́льнай	ненато́льным	ненато́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ненатура́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ненатура́льна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ненатура́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum