хрышчэ́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хрышчэ́нніца |
хрышчэ́нніцы |
| Р. |
хрышчэ́нніцы |
хрышчэ́нніц |
| Д. |
хрышчэ́нніцы |
хрышчэ́нніцам |
| В. |
хрышчэ́нніцу |
хрышчэ́нніц |
| Т. |
хрышчэ́нніцай хрышчэ́нніцаю |
хрышчэ́нніцамі |
| М. |
хрышчэ́нніцы |
хрышчэ́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хры́я |
хры́і |
| Р. |
хры́і |
хры́й |
| Д. |
хры́і |
хры́ям |
| В. |
хры́ю |
хры́і |
| Т. |
хры́яй хры́яю |
хры́ямі |
| М. |
хры́і |
хры́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хрэ́лева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Хрэ́лева |
| Р. |
Хрэ́лева |
| Д. |
Хрэ́леву |
| В. |
Хрэ́лева |
| Т. |
Хрэ́левам |
| М. |
Хрэ́леве |
хрэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
хрэ́н |
| Р. |
хрэ́ну |
| Д. |
хрэ́ну |
| В. |
хрэ́н |
| Т. |
хрэ́нам |
| М. |
хрэ́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хрэ́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хрэ́навы |
хрэ́навая |
хрэ́навае |
хрэ́навыя |
| Р. |
хрэ́навага |
хрэ́навай хрэ́навае |
хрэ́навага |
хрэ́навых |
| Д. |
хрэ́наваму |
хрэ́навай |
хрэ́наваму |
хрэ́навым |
| В. |
хрэ́навы (неадуш.) хрэ́навага (адуш.) |
хрэ́навую |
хрэ́навае |
хрэ́навыя (неадуш.) хрэ́навых (адуш.) |
| Т. |
хрэ́навым |
хрэ́навай хрэ́наваю |
хрэ́навым |
хрэ́навымі |
| М. |
хрэ́навым |
хрэ́навай |
хрэ́навым |
хрэ́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хрэ́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
хрэ́ннік |
| Р. |
хрэ́нніку |
| Д. |
хрэ́нніку |
| В. |
хрэ́ннік |
| Т. |
хрэ́ннікам |
| М. |
хрэ́нніку |
Крыніцы:
piskunou2012.
хрэ́нніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хрэ́нніца |
хрэ́нніцы |
| Р. |
хрэ́нніцы |
хрэ́нніц |
| Д. |
хрэ́нніцы |
хрэ́нніцам |
| В. |
хрэ́нніцу |
хрэ́нніцы |
| Т. |
хрэ́нніцай хрэ́нніцаю |
хрэ́нніцамі |
| М. |
хрэ́нніцы |
хрэ́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хрэ́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хрэ́снік |
хрэ́снікі |
| Р. |
хрэ́сніка |
хрэ́снікаў |
| Д. |
хрэ́сніку |
хрэ́снікам |
| В. |
хрэ́сніка |
хрэ́снікаў |
| Т. |
хрэ́снікам |
хрэ́снікамі |
| М. |
хрэ́сніку |
хрэ́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хрэ́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хрэ́сніца |
хрэ́сніцы |
| Р. |
хрэ́сніцы |
хрэ́сніц |
| Д. |
хрэ́сніцы |
хрэ́сніцам |
| В. |
хрэ́сніцу |
хрэ́сніц |
| Т. |
хрэ́сніцай хрэ́сніцаю |
хрэ́сніцамі |
| М. |
хрэ́сніцы |
хрэ́сніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.