Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдеёжзклмнпрстўфхцчшэя

ры́псавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́псавы ры́псавая ры́псавае ры́псавыя
Р. ры́псавага ры́псавай
ры́псавае		 ры́псавага ры́псавых
Д. ры́псаваму ры́псавай ры́псаваму ры́псавым
В. ры́псавы (неадуш.)
ры́псавага (адуш.)		 ры́псавую ры́псавае ры́псавыя (неадуш.)
ры́псавых (адуш.)
Т. ры́псавым ры́псавай
ры́псаваю		 ры́псавым ры́псавымі
М. ры́псавым ры́псавай ры́псавым ры́псавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ры́пус

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́пус ры́пусы
Р. ры́пуса ры́пусаў
Д. ры́пусу ры́пусам
В. ры́пуса ры́пусаў
Т. ры́пусам ры́пусамі
М. ры́пусе ры́пусах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

рыпу́ча

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
рыпу́ча - -

Крыніцы: piskunou2012.

рыпу́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. рыпу́часць
Р. рыпу́часці
Д. рыпу́часці
В. рыпу́часць
Т. рыпу́часцю
М. рыпу́часці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

рыпу́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рыпу́чы рыпу́чая рыпу́чае рыпу́чыя
Р. рыпу́чага рыпу́чай
рыпу́чае		 рыпу́чага рыпу́чых
Д. рыпу́чаму рыпу́чай рыпу́чаму рыпу́чым
В. рыпу́чы (неадуш.)
рыпу́чага (адуш.)		 рыпу́чую рыпу́чае рыпу́чыя (неадуш.)
рыпу́чых (адуш.)
Т. рыпу́чым рыпу́чай
рыпу́чаю		 рыпу́чым рыпу́чымі
М. рыпу́чым рыпу́чай рыпу́чым рыпу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рыпу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рыпу́чы рыпу́чая рыпу́чае рыпу́чыя
Р. рыпу́чага рыпу́чай
рыпу́чае		 рыпу́чага рыпу́чых
Д. рыпу́чаму рыпу́чай рыпу́чаму рыпу́чым
В. рыпу́чы (неадуш.)
рыпу́чага (адуш.)		 рыпу́чую рыпу́чае рыпу́чыя (неадуш.)
рыпу́чых (адуш.)
Т. рыпу́чым рыпу́чай
рыпу́чаю		 рыпу́чым рыпу́чымі
М. рыпу́чым рыпу́чай рыпу́чым рыпу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рырпрае́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рырпрае́ктар рырпрае́ктары
Р. рырпрае́ктара рырпрае́ктараў
Д. рырпрае́ктару рырпрае́ктарам
В. рырпрае́ктар рырпрае́ктары
Т. рырпрае́ктарам рырпрае́ктарамі
М. рырпрае́ктары рырпрае́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

рырпрае́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рырпрае́кцыя рырпрае́кцыі
Р. рырпрае́кцыі рырпрае́кцый
Д. рырпрае́кцыі рырпрае́кцыям
В. рырпрае́кцыю рырпрае́кцыі
Т. рырпрае́кцыяй
рырпрае́кцыяю		 рырпрае́кцыямі
М. рырпрае́кцыі рырпрае́кцыях

Крыніцы: piskunou2012.

ры́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ры́с
Р. ры́су
Д. ры́су
В. ры́с
Т. ры́сам
М. ры́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ры́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ры́са ры́сы
Р. ры́сы ры́с
Д. ры́се ры́сам
В. ры́су ры́сы
Т. ры́сай
ры́саю		 ры́самі
М. ры́се ры́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.