рырпрае́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рырпрае́кцыя | рырпрае́кцыі | |
| рырпрае́кцыі | рырпрае́кцый | |
| рырпрае́кцыі | рырпрае́кцыям | |
| рырпрае́кцыю | рырпрае́кцыі | |
| рырпрае́кцыяй рырпрае́кцыяю |
рырпрае́кцыямі | |
| рырпрае́кцыі | рырпрае́кцыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)