рыпу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рыпу́чы рыпу́чая рыпу́чае рыпу́чыя
Р. рыпу́чага рыпу́чай
рыпу́чае		 рыпу́чага рыпу́чых
Д. рыпу́чаму рыпу́чай рыпу́чаму рыпу́чым
В. рыпу́чы (неадуш.)
рыпу́чага (адуш.)		 рыпу́чую рыпу́чае рыпу́чыя (неадуш.)
рыпу́чых (адуш.)
Т. рыпу́чым рыпу́чай
рыпу́чаю		 рыпу́чым рыпу́чымі
М. рыпу́чым рыпу́чай рыпу́чым рыпу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)