зві́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зві́ты |
зві́тая |
зві́тае |
зві́тыя |
| Р. |
зві́тага |
зві́тай зві́тае |
зві́тага |
зві́тых |
| Д. |
зві́таму |
зві́тай |
зві́таму |
зві́тым |
| В. |
зві́ты (неадуш.) зві́тага (адуш.) |
зві́тую |
зві́тае |
зві́тыя (неадуш.) зві́тых (адуш.) |
| Т. |
зві́тым |
зві́тай зві́таю |
зві́тым |
зві́тымі |
| М. |
зві́тым |
зві́тай |
зві́тым |
зві́тых |
Кароткая форма: зві́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зві́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зві́ў |
зві́вы |
| Р. |
зві́ву |
зві́ваў |
| Д. |
зві́ву |
зві́вам |
| В. |
зві́ў |
зві́вы |
| Т. |
зві́вам |
зві́вамі |
| М. |
зві́ве |
зві́вах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зві́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зві́х |
зві́хі |
| Р. |
зві́ху |
зві́хаў |
| Д. |
зві́ху |
зві́хам |
| В. |
зві́х |
зві́хі |
| Т. |
зві́хам |
зві́хамі |
| М. |
зві́ху |
зві́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зві́хвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зві́хваецца |
зві́хваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зві́хваўся |
зві́хваліся |
| ж. |
зві́хвалася |
| н. |
зві́хвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зві́хваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зві́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зві́хваю |
зві́хваем |
| 2-я ас. |
зві́хваеш |
зві́хваеце |
| 3-я ас. |
зві́хвае |
зві́хваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зві́хваў |
зві́хвалі |
| ж. |
зві́хвала |
| н. |
зві́хвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зві́хвай |
зві́хвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зві́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
звіхне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
звіхне́нне |
| Р. |
звіхне́ння |
| Д. |
звіхне́нню |
| В. |
звіхне́нне |
| Т. |
звіхне́ннем |
| М. |
звіхне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
звіхну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
звіхну́ты |
звіхну́тая |
звіхну́тае |
звіхну́тыя |
| Р. |
звіхну́тага |
звіхну́тай звіхну́тае |
звіхну́тага |
звіхну́тых |
| Д. |
звіхну́таму |
звіхну́тай |
звіхну́таму |
звіхну́тым |
| В. |
звіхну́ты (неадуш.) звіхну́тага (адуш.) |
звіхну́тую |
звіхну́тае |
звіхну́тыя (неадуш.) звіхну́тых (адуш.) |
| Т. |
звіхну́тым |
звіхну́тай звіхну́таю |
звіхну́тым |
звіхну́тымі |
| М. |
звіхну́тым |
звіхну́тай |
звіхну́тым |
звіхну́тых |
Кароткая форма: звіхну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.