газаправо́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
газаправо́дчык |
газаправо́дчыкі |
| Р. |
газаправо́дчыка |
газаправо́дчыкаў |
| Д. |
газаправо́дчыку |
газаправо́дчыкам |
| В. |
газаправо́дчыка |
газаправо́дчыкаў |
| Т. |
газаправо́дчыкам |
газаправо́дчыкамі |
| М. |
газаправо́дчыку |
газаправо́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
газапраніка́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
газапраніка́льнасць |
| Р. |
газапраніка́льнасці |
| Д. |
газапраніка́льнасці |
| В. |
газапраніка́льнасць |
| Т. |
газапраніка́льнасцю |
| М. |
газапраніка́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
газапраніка́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
газапраніка́льны |
газапраніка́льная |
газапраніка́льнае |
газапраніка́льныя |
| Р. |
газапраніка́льнага |
газапраніка́льнай газапраніка́льнае |
газапраніка́льнага |
газапраніка́льных |
| Д. |
газапраніка́льнаму |
газапраніка́льнай |
газапраніка́льнаму |
газапраніка́льным |
| В. |
газапраніка́льны (неадуш.) газапраніка́льнага (адуш.) |
газапраніка́льную |
газапраніка́льнае |
газапраніка́льныя (неадуш.) газапраніка́льных (адуш.) |
| Т. |
газапраніка́льным |
газапраніка́льнай газапраніка́льнаю |
газапраніка́льным |
газапраніка́льнымі |
| М. |
газапраніка́льным |
газапраніка́льнай |
газапраніка́льным |
газапраніка́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
газапылаўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
газапылаўло́ўнік |
газапылаўло́ўнікі |
| Р. |
газапылаўло́ўніка |
газапылаўло́ўнікаў |
| Д. |
газапылаўло́ўніку |
газапылаўло́ўнікам |
| В. |
газапылаўло́ўнік |
газапылаўло́ўнікі |
| Т. |
газапылаўло́ўнікам |
газапылаўло́ўнікамі |
| М. |
газапылаўло́ўніку |
газапылаўло́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
газаразда́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
газаразда́тачны |
газаразда́тачная |
газаразда́тачнае |
газаразда́тачныя |
| Р. |
газаразда́тачнага |
газаразда́тачнай газаразда́тачнае |
газаразда́тачнага |
газаразда́тачных |
| Д. |
газаразда́тачнаму |
газаразда́тачнай |
газаразда́тачнаму |
газаразда́тачным |
| В. |
газаразда́тачны (неадуш.) газаразда́тачнага (адуш.) |
газаразда́тачную |
газаразда́тачнае |
газаразда́тачныя (неадуш.) газаразда́тачных (адуш.) |
| Т. |
газаразда́тачным |
газаразда́тачнай газаразда́тачнаю |
газаразда́тачным |
газаразда́тачнымі |
| М. |
газаразда́тачным |
газаразда́тачнай |
газаразда́тачным |
газаразда́тачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
газараздзяле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
газараздзяле́нне |
| Р. |
газараздзяле́ння |
| Д. |
газараздзяле́нню |
| В. |
газараздзяле́нне |
| Т. |
газараздзяле́ннем |
| М. |
газараздзяле́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.