ненавуко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненавуко́вы |
ненавуко́вая |
ненавуко́вае |
ненавуко́выя |
| Р. |
ненавуко́вага |
ненавуко́вай ненавуко́вае |
ненавуко́вага |
ненавуко́вых |
| Д. |
ненавуко́ваму |
ненавуко́вай |
ненавуко́ваму |
ненавуко́вым |
| В. |
ненавуко́вы (неадуш.) ненавуко́вага (адуш.) |
ненавуко́вую |
ненавуко́вае |
ненавуко́выя (неадуш.) ненавуко́вых (адуш.) |
| Т. |
ненавуко́вым |
ненавуко́вай ненавуко́ваю |
ненавуко́вым |
ненавуко́вымі |
| М. |
ненавуко́вым |
ненавуко́вай |
ненавуко́вым |
ненавуко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ненаву́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненаву́чаны |
ненаву́чаная |
ненаву́чанае |
ненаву́чаныя |
| Р. |
ненаву́чанага |
ненаву́чанай ненаву́чанае |
ненаву́чанага |
ненаву́чаных |
| Д. |
ненаву́чанаму |
ненаву́чанай |
ненаву́чанаму |
ненаву́чаным |
| В. |
ненаву́чаны (неадуш.) ненаву́чанага (адуш.) |
ненаву́чаную |
ненаву́чанае |
ненаву́чаныя (неадуш.) ненаву́чаных (адуш.) |
| Т. |
ненаву́чаным |
ненаву́чанай ненаву́чанаю |
ненаву́чаным |
ненаву́чанымі |
| М. |
ненаву́чаным |
ненаву́чанай |
ненаву́чаным |
ненаву́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ненаву́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненаву́чаны |
ненаву́чаная |
ненаву́чанае |
ненаву́чаныя |
| Р. |
ненаву́чанага |
ненаву́чанай ненаву́чанае |
ненаву́чанага |
ненаву́чаных |
| Д. |
ненаву́чанаму |
ненаву́чанай |
ненаву́чанаму |
ненаву́чаным |
| В. |
ненаву́чаны (неадуш.) ненаву́чанага (адуш.) |
ненаву́чаную |
ненаву́чанае |
ненаву́чаныя (неадуш.) ненаву́чаных (адуш.) |
| Т. |
ненаву́чаным |
ненаву́чанай ненаву́чанаю |
ненаву́чаным |
ненаву́чанымі |
| М. |
ненаву́чаным |
ненаву́чанай |
ненаву́чаным |
ненаву́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ненавя́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ненавя́злівасць |
| Р. |
ненавя́злівасці |
| Д. |
ненавя́злівасці |
| В. |
ненавя́злівасць |
| Т. |
ненавя́злівасцю |
| М. |
ненавя́злівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ненагля́да
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ненагля́да |
ненагля́ды |
| Р. |
ненагля́ды |
ненагля́д |
| Д. |
ненагля́дзе |
ненагля́дам |
| В. |
ненагля́ду |
ненагля́д |
| Т. |
ненагля́дай ненагля́даю |
ненагля́дамі |
| М. |
ненагля́дзе |
ненагля́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ненагляда́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ненагляда́льнасць |
| Р. |
ненагляда́льнасці |
| Д. |
ненагляда́льнасці |
| В. |
ненагляда́льнасць |
| Т. |
ненагляда́льнасцю |
| М. |
ненагляда́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ненагля́дачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ненагля́дачка |
ненагля́дачкі |
| Р. |
ненагля́дачкі |
ненагля́дачак |
| Д. |
ненагля́дачцы |
ненагля́дачкам |
| В. |
ненагля́дачку |
ненагля́дачак |
| Т. |
ненагля́дачкай ненагля́дачкаю |
ненагля́дачкамі |
| М. |
ненагля́дачцы |
ненагля́дачках |
Крыніцы:
piskunou2012.