намайстрава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намайстрава́ны |
намайстрава́ная |
намайстрава́нае |
намайстрава́ныя |
| Р. |
намайстрава́нага |
намайстрава́най
намайстрава́нае |
намайстрава́нага |
намайстрава́ных |
| Д. |
намайстрава́наму |
намайстрава́най |
намайстрава́наму |
намайстрава́ным |
| В. |
намайстрава́ны (неадуш.)
намайстрава́нага (адуш.) |
намайстрава́ную |
намайстрава́нае |
намайстрава́ныя (неадуш.)
намайстрава́ных (адуш.) |
| Т. |
намайстрава́ным |
намайстрава́най
намайстрава́наю |
намайстрава́ным |
намайстрава́нымі |
| М. |
намайстрава́ным |
намайстрава́най |
намайстрава́ным |
намайстрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
намайстрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намайстрава́ны |
намайстрава́ная |
намайстрава́нае |
намайстрава́ныя |
| Р. |
намайстрава́нага |
намайстрава́най
намайстрава́нае |
намайстрава́нага |
намайстрава́ных |
| Д. |
намайстрава́наму |
намайстрава́най |
намайстрава́наму |
намайстрава́ным |
| В. |
намайстрава́ны (неадуш.)
намайстрава́нага (адуш.) |
намайстрава́ную |
намайстрава́нае |
намайстрава́ныя (неадуш.)
намайстрава́ных (адуш.) |
| Т. |
намайстрава́ным |
намайстрава́най
намайстрава́наю |
намайстрава́ным |
намайстрава́нымі |
| М. |
намайстрава́ным |
намайстрава́най |
намайстрава́ным |
намайстрава́ных |
Кароткая форма: намайстрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
намайстрава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намайстру́ю |
намайстру́ем |
| 2-я ас. |
намайстру́еш |
намайстру́еце |
| 3-я ас. |
намайстру́е |
намайстру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
намайстрава́ў |
намайстрава́лі |
| ж. |
намайстрава́ла |
| н. |
намайстрава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
намайстру́й |
намайстру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
намайстрава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намака́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
намака́льнасць |
| Р. |
намака́льнасці |
| Д. |
намака́льнасці |
| В. |
намака́льнасць |
| Т. |
намака́льнасцю |
| М. |
намака́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
намака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
намака́нне |
| Р. |
намака́ння |
| Д. |
намака́нню |
| В. |
намака́нне |
| Т. |
намака́ннем |
| М. |
намака́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
намакаро́сіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намакаро́шу |
намакаро́сім |
| 2-я ас. |
намакаро́сіш |
намакаро́сіце |
| 3-я ас. |
намакаро́сіць |
намакаро́сяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
намакаро́сіў |
намакаро́сілі |
| ж. |
намакаро́сіла |
| н. |
намакаро́сіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
намакаро́сь |
намакаро́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
намакаро́сіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
намака́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намака́юся |
намака́емся |
| 2-я ас. |
намака́ешся |
намака́ецеся |
| 3-я ас. |
намака́ецца |
намака́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
намака́ўся |
намака́ліся |
| ж. |
намака́лася |
| н. |
намака́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
намака́йся |
намака́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
намака́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
намака́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намака́ю |
намака́ем |
| 2-я ас. |
намака́еш |
намака́еце |
| 3-я ас. |
намака́е |
намака́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
намака́ў |
намака́лі |
| ж. |
намака́ла |
| н. |
намака́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
намака́й |
намака́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
намака́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
На́макрава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
На́макрава |
| Р. |
На́макрава |
| Д. |
На́макраву |
| В. |
На́макрава |
| Т. |
На́макравам |
| М. |
На́макраве |
намакра́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
намакра́т |
намакра́ты |
| Р. |
намакра́та |
намакра́таў |
| Д. |
намакра́ту |
намакра́там |
| В. |
намакра́та |
намакра́таў |
| Т. |
намакра́там |
намакра́тамі |
| М. |
намакра́це |
намакра́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.