Verbum

анлайнавы слоўнік

Сцяпа́ненкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Сцяпа́нікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Сцяпа́нкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

сцяпа́нкаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сцяпа́нкаўскі	сцяпа́нкаўская	сцяпа́нкаўскае	сцяпа́нкаўскія
Р.	сцяпа́нкаўскага	сцяпа́нкаўскай сцяпа́нкаўскае	сцяпа́нкаўскага	сцяпа́нкаўскіх
Д.	сцяпа́нкаўскаму	сцяпа́нкаўскай	сцяпа́нкаўскаму	сцяпа́нкаўскім
В.	сцяпа́нкаўскі (неадуш.) сцяпа́нкаўскага (адуш.)	сцяпа́нкаўскую	сцяпа́нкаўскае	сцяпа́нкаўскія (неадуш.) сцяпа́нкаўскіх (адуш.)
Т.	сцяпа́нкаўскім	сцяпа́нкаўскай сцяпа́нкаўскаю	сцяпа́нкаўскім	сцяпа́нкаўскімі
М.	сцяпа́нкаўскім	сцяпа́нкаўскай	сцяпа́нкаўскім	сцяпа́нкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сцяпа́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Сцяпко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Сцяпна́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Сцяпу́жычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Сцяпу́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Сцяпы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы