Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

стані́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стані́чнік стані́чнікі
Р. стані́чніка стані́чнікаў
Д. стані́чніку стані́чнікам
В. стані́чніка стані́чнікаў
Т. стані́чнікам стані́чнікамі
М. стані́чніку стані́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стані́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стані́чніца стані́чніцы
Р. стані́чніцы стані́чніц
Д. стані́чніцы стані́чніцам
В. стані́чніцу стані́чніц
Т. стані́чніцай
стані́чніцаю		 стані́чніцамі
М. стані́чніцы стані́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

стані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стані́чны стані́чная стані́чнае стані́чныя
Р. стані́чнага стані́чнай
стані́чнае		 стані́чнага стані́чных
Д. стані́чнаму стані́чнай стані́чнаму стані́чным
В. стані́чны (неадуш.)
стані́чнага (адуш.)		 стані́чную стані́чнае стані́чныя (неадуш.)
стані́чных (адуш.)
Т. стані́чным стані́чнай
стані́чнаю		 стані́чным стані́чнымі
М. стані́чным стані́чнай стані́чным стані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Станішы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Станішы́
Р. Станішо́ў
Д. Станіша́м
В. Станішы́
Т. Станіша́мі
М. Станіша́х

станкабудава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. станкабудава́нне
Р. станкабудава́ння
Д. станкабудава́нню
В. станкабудава́нне
Т. станкабудава́ннем
М. станкабудава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

станкабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. станкабудаўні́к станкабудаўнікі́
Р. станкабудаўніка́ станкабудаўніко́ў
Д. станкабудаўніку́ станкабудаўніка́м
В. станкабудаўніка́ станкабудаўніко́ў
Т. станкабудаўніко́м станкабудаўніка́мі
М. станкабудаўніку́ станкабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

станкабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. станкабудаўні́чы станкабудаўні́чая станкабудаўні́чае станкабудаўні́чыя
Р. станкабудаўні́чага станкабудаўні́чай
станкабудаўні́чае		 станкабудаўні́чага станкабудаўні́чых
Д. станкабудаўні́чаму станкабудаўні́чай станкабудаўні́чаму станкабудаўні́чым
В. станкабудаўні́чы (неадуш.)
станкабудаўні́чага (адуш.)		 станкабудаўні́чую станкабудаўні́чае станкабудаўні́чыя (неадуш.)
станкабудаўні́чых (адуш.)
Т. станкабудаўні́чым станкабудаўні́чай
станкабудаўні́чаю		 станкабудаўні́чым станкабудаўні́чымі
М. станкабудаўні́чым станкабудаўні́чай станкабудаўні́чым станкабудаўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

станкаві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. станкаві́ст станкаві́сты
Р. станкаві́ста станкаві́стаў
Д. станкаві́сту станкаві́стам
В. станкаві́ста станкаві́стаў
Т. станкаві́стам станкаві́стамі
М. станкаві́сце станкаві́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ста́нкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ста́нкавічы
Р. Ста́нкавіч
Ста́нкавічаў
Д. Ста́нкавічам
В. Ста́нкавічы
Т. Ста́нкавічамі
М. Ста́нкавічах

станказаво́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. станказаво́д станказаво́ды
Р. станказаво́да станказаво́даў
Д. станказаво́ду станказаво́дам
В. станказаво́д станказаво́ды
Т. станказаво́дам станказаво́дамі
М. станказаво́дзе станказаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.